Στις 26-1-2023 ωρα 18:30 ομιλία της Μαρίας Διάκου "Καλάβρυτα" στο σύλλογο Αθηνά

 Στις 26-1-2023 ωρα 18:30 ομιλία της Μαρίας Διάκου  "Καλάβρυτα" στο σύλλογο Αθηνά

Ομιλία Ηλία Μαριολάκου

 Συνδέσμος Απανταχού Λακώνων

<<Ο Λυκούργος>> ΄Γ Σ/βρίου 13 όρ. 6ος 10432

Κυριακή 15-1-2023, ώρα 11:00πμ, με θέμα : <<Περί της αρχαίας και συνέχειας, της Ελληνικής γλώσσας, μια γεωμυθολογική προσέγγιση>>, με ομιλιτή τον Καθηγητή Γεωλογίας κ. Ηλία Μαριολάκο.

Εκ του συνδέσμου

κωστής καρμιρατζος στο αρχαιολογικο μουσειο VID 20230108 2105261

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 8-ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ-2023 ΚΑΙ ΩΡΑ 11:00 π.μ. ,ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2023.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ :

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 8-ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ-2023 ΚΑΙ ΩΡΑ 11:00 π.μ. ,ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ( ΟΔΟΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ ,ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ),ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ.

ΕΙΣΟΔΟΣ : ΕΛΕΥΘΕΡΑ.

Η ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΕΝΝΑΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΑΣ "ΚΑΡΟΥΧΑΡΙΩΝ", ΚΥΡΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΜΙΡΑΤΖΟ ( ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ).

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΕΔΑΚΗΣ

4Στεφαν Γιουμι and 3 others

Αρθρο Χαρακάκου και Σακέτου για Παπουλάκο

Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Ιουνίου 26, 2011

Παπουλάκος και η ταπεινότητά μας!..

Οι Πανεπιστημιακοί, ο Διαβάστε τι έγραψε ο γνωστός θεολόγος και καταξιωμένος αρθρογράφος και ιστορικός κ Νικόλαος Χ. Χαρακάκος, σε ένα άρθρο, για τον Παπουλάκο, τον φλογερό μοναχό της Πελοποννήσου, αλλά και την ταπεινότητά μας!..

Ο γράφων (αριστερά) με τον γνωστό πανεπιστημιακό δάσκαλο και ιστορικό κ. Νίκο Χ. Χαρακάκο, σε μία εκδήλωση βιβλίου μας στο αθηναϊκό ξενοδοχείο «Τιτάνια».

ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ:
Ο ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ για την ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ και ΕΔΡΑΙΩΣΗ του ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ έχει ήδη γίνει ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ κ. ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ.
Εγεννήθη το έτος 1950 στο χωριό Βεσίνι Καλαβρύτων. Σπούδασε δημοσιογραφία, δημοσιολογία και κοινωνικές επιστήμες. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά γνωστών δημοσιογραφικών οργανισμών και συγκροτημάτων, την ίδια στιγμή, που συνεργαζόταν με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά του επαρχιακού Τύπου.
Εκδότης και Διευθυντής της εφημερίδος «Η Φωνή της Αλήθειας», Διευθυντής Συντάξεως διαφόρων πολυβραβευμένων περιοδικών, όπως για παράδειγμα «Ο ΤΥΠΟΣ» (Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Μπότση - 1992), δίδει το δημοσιογραφικό του «παρών» σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, που γράφει, επιμελείται και παρουσιάζει ο ίδιος, όπως για παράδειγμα:
 «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» (Τηλετώρα),
 «΄Ιδε ο άνθρωπος» (Τηλετώρα),
 «Ελληνισμός και Ορθοδοξία» (Δίον ΤV),
 «Τι εστίν αλήθεια;» (Τηλεάστυ).

Παράλληλα με τις δημοσιογραφικές και συγγραφικές δραστηριότητές του και παρά το σοβαρό κινητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει (λόγω πολιομυελίτιδος των κάτω άκρων), παραχωρεί πολλές διαλέξεις και ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις για θέματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, ενώ παράλληλα ασχολείται με την δημιουργία διαφόρων ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ DOCOMENTAIRES και την δημιουργία ενός Ηλεκτρονικού Αρχείου Διαφανειών. Θεατρικός συγγραφεύς, στιχουργός και κατ’ εξοχήν ιστορικός ερευνητής, με πολλά δημοσιογραφικά ταξίδια στο Εξωτερικό, για συνεντεύξεις (Οικουμενικός Πατριάρχης κλπ), έχει στο ενεργητικό του σπουδαίο Ιστορικό και Δημοσιογραφικό Αρχείο, πάνω από σαράντα τιμητικές διακρίσεις και διπλώματα διαφόρων πνευματικών ιδρυμάτων και σωματείων της Χώρας (Λουρίδειο Ίδρυμα, Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών κλπ), για όλα σχεδόν τα ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ζητήματα, που κατά καιρούς προβάλλει, ενώ πολλά βιβλία του παρουσιάζονται στα διάφορα πανεπιστημιακά έδρανα από διαφόρους Καθηγητάς, όπως από τον αείμνηστο Γεώργιο Αθ. Τουρλίδη, τον Καθηγητή Δημήτριο Μούκανο, την Καθηγήτρια Μαρία Πυργάκη κλπ). Είναι ιδρυτής του Νέου Εκδοτικού Φορέα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΕΤΟΥ με στόχο την προβολή και διάδοση του ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ και της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ μας,
Ευελπιστεί, συν Θεώ, να ολοκληρώση την ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ του δια της εκδόσεως πολυτόμου «Παγκοσμίου Εγκυκλοπαιδείας του Ελληνισμού», που θα αποτελέση το ΕΝΑΥΣΜΑ μας για να αγωνιζώμεθα δια την ΕΝΕΡΓΟΝ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΔΙΑΝΟΗΣΙΝ.

Βιβλία του :

1. «Φάκελος : Ελληνικό Θέατρο» (2 τόμοι),
2. «Για τον κλάδο της νίκης» (αθλητικό),
3. «Υμνώντας τις Μούσες μου» (ποιητική συλλογή),
4. «Πρόσωπο με πρόσωπο» (πολιτικές παρακαταθήκες Ιάκωβου Διαμαντόπουλου),
5. «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» (Α΄ Έκδοσις «Δημιουργία», με πρόλογο του Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Β΄ Έκδοσις: Λιακόπουλος),
6. «Πού βρίσκονται τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα» (3 τόμοι) (Α΄ Έκδοσις: «Θέογνις», Β΄ Εκδοσις και συνέχεια: Δημ. Λιακόπουλος),
7. «Οι δολοφόνοι της Ιστορίας» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
8. «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
9. «Η Καρδιά της Ελλάδος» (βελτιωμένη επανέκδοσις του έργου «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος», σε τρεις τόμους),
10. «Η πολιορκία της Ελλάδος (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
11. «Ο Παγκόσμιος Έλλην» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
12. «Η Βίβλος της Αλήθειας» (4 τόμοι) (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
13. «Η άγνωστη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
14. «Οι Έλληνες τη Βίβλου» (3 τόμοι: α) Παλαιά Διαθήκη, β) Καινή Διαθήκη, γ) Οι Μεγάλες Αλήθειες), Εκδόσεις Λιακόπουλος.
15. «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» (3 τόμοι: α) «Λάλον Ύδωρ», β) «Το Ποθούμενον», γ) «Ιδού έρχομαι ταχύ»)
16. «Ελληνικός Χριστιανισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
17. «Χριστιανικός Ελληνισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
18. «Ιερά Οργή» (δοκίμια), (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
19. «Ο Χριστός και οι Έλληνες», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
20. «Το Χειρόγραφο του Ιησού» Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2007.
21. «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008.
22. «Ο άγνωστος Πατροκοσμάς», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008

Στο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ βιβλίο του «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα – Η επαλήθευση των προφητειών και ο παγκόσμιος θρίαμβος του ανθρώπου!», ο συγγραφεύς μας πληροφορεί ΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ «ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ», τι μαρτυρούν ΕΓΚΥΡΩΣ οι ιστορικοί ερευνηταί για Ιερωμένους και Μοναχούς, τους οποίους οι πατέρες μας αποκαλούσαν ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ και τους απέδιδαν μεγάλη τιμή και βαθύτατο σεβασμό. Μας ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ για το ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ. Τι ήταν εκείνο, που διέβλεπαν οι άγιοι Προφήτες του Γένους μας. Άλλωστε ακόμη και καλλιτέχνες δια της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ στέλνουν προφητικά μηνύματα στον μελλοντικό άνθρωπο, που ενδεχομένως περάσει σε μία άλλη διάσταση, μέσω της επιστήμης. Πρέπει να ανησυχούμε για τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στην ιδία την φύση με ασέβεια στον Θεό. Μας διαφωτίζει για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Για τις γνωστές και άγνωστες Προφητείες του, που έχουν επαληθευθή και για αυτές, που πρόκειται να επαληθευθούν. Μας γνωστοποιεί τα ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ιστορικές αναφορές ανθρώπων, που κράτησαν στην ψυχή των όλα όσα έκανε ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ στα μέρη, που πέρασε και ευλόγησε με την παρουσία του όλους τους ανθρώπους, που πίστευαν στον ΧΡΙΣΤΟ και την ΕΛΛΑΔΑ. Μας υπενθυμίζει τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για τα ΑΘΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Για όσους τότε όπως και επί των ημερών μας εκήρυττον το ΑΘΕΪΣΤΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΨΕΥΔΟΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ μάς προτρέπει, δια των προφητειών του και των ΘΑΥΜΑΤΩΝ του, να επανέλθωμεν εις την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΑΝΟΘΕΥΤΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ μας.
Ενδιαφέρον τεράστιο παρουσιάζει και το κεφάλαιο για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ. Το ΙΕΡΟΝ ΠΑΘΟΣ των Ελληνίδων γυναικών της Πελοποννήσου, που επίστευον ΑΠΟΛΥΤΩΣ εις τα λόγια του ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ και προέτασσον τα στήθη των δια να αντιμετωπίσουν πάσαν κυβερνητικήν επιχείρησιν εξοντώσεως του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, μη διστάζοντας να κάνουν, εάν χρειασθεί, νέο Ζάλογγο για να υπερασπισθούν την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΠΙΣΤΙΝ μας.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ μας παρουσιάζει τις συγκλονιστικές ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ για τα ΗΘΗ της εποχής μας. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ προφήτευε ότι «ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΠΟΥΡΝΕΙΑ ΚΑΤΑΚΟΡΦΑ», δηλαδή η ΠΟΡΝΕΙΑ θα υπερισχύει. Η εποχή μας επαληθεύει στο ακέραιο τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. Οι ιστορικές αναφορές τού Θεοδώρου Ρηγοπούλου, γραμματέως των Κολοκοτρωναίων και του Νικηταρά, για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ. Για το ποιος υπήρξε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ, τι έλεγε στον ίδιο και πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ χόρευε τον ταμπουρά ΘΕΛΟΝΤΑ ΜΗ ΘΕΛΟΝΤΑ.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΟ κεφάλαιο είναι το αναφερόμενο στον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ. Πώς αντιμετώπιζε τους ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ, συμφώνως με όσα καταμαρτυρεί η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ, αλλά και οι ιστορικοί, που ασχολήθηκαν με τον ΠΡΟΦΗΤΗ του Μοριά. ΄
Σπουδαιότητα τεραστία έχει και το κεφάλαιο, που διεξέρχεται την ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΑΣΚΑΝΙΩΝ. Πώς ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ συνέτριβε τις βασκανίες.
Πληροφορούμεθα επίσης για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. Τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για πράγματα, που συνήντησαν μπροστά των οι επόμενες γενεές των Ελλήνων, που παρακολουθούν άναυδοι τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ να επαληθεύονται η μία μετά την άλλη. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ». Τι απεκάλυψε γνωστός καλλιτέχνης χιουμοριστικών εκπομπών, ερμηνεύοντας, ίσως χωρίς να το θέλει, ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ του Βορρά, που έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ και επαναλάμβανε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για το ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ και τους ΧΑΡΤΙΝΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ και το ΖΕΠΕΛΙΝ. Πώς ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος διακωμωδεί και στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, ενώ συγχρόνως επαληθεύει στις σατιρικές τηλεοπτικές εκπομπές του όσα κατά καιρούς έλεγε ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ του ΜΟΡΙΑ ακόμη και για «τον ΔΙΑΒΟΛΟ, που θα φέρνει γύρες με το κολοκύθι του», όπως το ΖΕΠΕΛΙΝ. Οι ιστορικές αναφορές για τον ρόλο του ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ και τα επιχειρήματα εκείνων, που υποστηρίζουν ότι ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ήτο πραγματικός σπορεύς του πνεύματος. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Οι δώξεις, που έγιναν από την εκκλησιαστική και πολιτική ηγεσία εναντίον του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, του οποίου η μορφή αγιοποιήθηκε πρώτα από τον λαό της Πελοποννήσου. Για την ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ δεινοπάθησε για να φτιάξει την ΤΙΜΙΑ ΣΚΗΤΗ του. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Δύο ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ του ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ και του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, που δίδουν εν ΧΡΙΣΤΩ αισιοδοξία στις Ελληνίδες και στους Έλληνες για το μέλλον της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ θα αποτελεί ΚΟΙΤΙΔΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΕΛΛΗΝΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, μέσα σε κόσμο, που διαρκώς βυθίζεται στον βούρκο της αμαρτίας και των αντιχρίστων. Για το ΑΓΝΩΣΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ποιες λέξεις χρησιμοποιούσε ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, που στην σύγχρονη γενεά φαίνονται άγνωστες, ενώ εκείνο τον καιρό ήσαν στην καθημερινή χρήση από ανθρώπους θυμόσοφους και βαθειά θρησκευομένους, όπως οι Πελοποννήσιοι, που είχαν τον δικό τους επικοινωνιακό δίαυλο με τον ΠΡΟΦΗΤΗ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ ενεργοποιεί μέσα μας την ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΟΥ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ μας.

Δρ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Χ. ΧΑΡΑΚΑΚΟΣ
Καθηγητής Θεολογίας – Διδάκτωρ Θεολογίας και Φιλοσοφίας
Αντιπρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ (Π.Ε.Λ

Labels: Θεολογικά και Πατερικά 

Αρθρα Δρ.Νίκου Χ. Χαρακάκου

 

ΤΟ ΕΚΑΤΟΣΤΟΜΕΤΡΙΚΟ ΡΑΝΤΑΡ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ... Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ, ΠΟΥ ΤΕΘΗΚΕ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ, ΕΠΕΙΔΗ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΤΗΣ 4ΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Γράφει ο Καθηγητής Δρ.Νίκος Χ. Χαρακάκος Το εκαττοστομετρικό ραντάρ αποτελεί ξεκάθαρα Ελληνική Εφεύρεση του Καθηγητή του Εθνικού Μετ...

Θάνατος τριών παιδιών στην Πάτρα: Θα κληθεί να καταθέσει ξανά την επόμενη εβδομάδα η Ρούλα Πισπιρίγκου

Ο Καθηγητής που παρατήρησε κάτι στα Αρχαία Ελληνικά αγάλματα που δεν είχε δει κανείς εως εκείνη τη στιγμη!

Γράφει ο Καθηγητής Δρ.Νίκος Χ. Χαρακάκος

 

Το εκαττοστομετρικό ραντάρ αποτελεί ξεκάθαρα Ελληνική Εφεύρεση του Καθηγητή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου Παύλου Σαντορίνη.Ο Παύλος Σαντορίνης από το 1905 μέχρι το 1919 σπούδασε στην Ελβετία. Σπούδασε φυσικός στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης και πολιτικός μηχανικός στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο Ζυρίχης. Εκείνα τα έτη είχε το ευτύχημα να διατελέσει φοιτητής του Albert Einstein, που τον περιέβαλλε με την φιλία του, αλλά και τον τίμησε καθιστώντας τον Επιστημονικό Βοηθό του.

Το 1936 ο Σαντορίνης ήταν Υφηγητής της Εφηρμοσμένης Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ευτυχώς τότε κυβερνούσε την Πατρίδα μας το Εθνικό Καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Έτσι, όταν ο τότε Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς, που κοίταζε μόνον το Πατριωτικό Συμφέρον, πληροφορήθηκε ότι ο μέγιστος Έλληνας επιστήμονας είχε προβεί σε μια μεγάλη ανακάλυψη, σχετικά με την ανίχνευση των αεροπλάνων, κάλεσε επειγόντως τον Σαντορίνη για να του δώσει πληροφορίες. Ο Μεταξάς είχε συνειδητοποιήσει την τεράστια σπουδαιότητα της συγκεκριμένης επαναστατικής εφεύρεσης για την Εθνική Άμυνα της Ελλάδος. Γι αυτό ζήτησε από τον Σαντορίνη να καταθέσει αμέσως το σχετικό υπόμνημα.

Μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες το υπόμνημα κατατέθηκε στην Αντιαεροπορική Άμυνά μας υπό τον τίτλο ''Περί μεθόδου ανιχνεύσεως εχθρικών αεροπλάνων μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων''. Η Αντιαεροπορική Άμυνα το υπέβαλε στο ΓΕΣ. Από το ΓΕΣ συνεστήθη Ειδική Επιτροπή από Καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Μετσοβειου Πολυτεχνείου, τον Πλοίαρχο Πεζοπουλο, τον Επισμηναγό Αβέρωφ, τον Ταγματάρχη Καρκουλια.

Η εν λόγω Ειδική Επιτροπή μελέτησε τη μέθοδο του Σαντορίνη και συμπέρανε την επιστημονική εγκυρότητα της. Από εκεί και πέρα συγκροτεί μια νέα Επιτροπή Ελέγχου και Δοκιμών με μέλη τον Χονδρο, Καθηγητή, τον Αθανασιάδη, Καθηγητή, τον Πλοίαρχο Πεζοπουλο, τον Αντισυνταγματαρχη Βαλβη, τον Ταγματάρχη Παλλη, υπό την Προεδρία του Ανωτάτου Διοικητού Αντιαεροπορικης Αμύνης Αντιστρατηγου Κ. Μπακοπουλου.

Η Επιτροπή, με βάση την από 19ης Σεπτεμβρίου 1936 Απόφαση της, θεώρησε τη μέθοδο επιστημονικά ορθότατη και συνέστησε να αρχίσουν πειραματικές δοκιμές. Όμως για να πραγματοποιηθουν οι δοκιμές, έπρεπε να γίνει χρήση των αναγκαίων εξαρτημάτων, κυρίως των ειδικών λυχνιών εκπομπής και λήψης μικροκυμάτων, στα οποία βασιζόταν η παραπάνω μέθοδος. Όμως αυτές οι λυχνίες και τα εξαρτήματα δεν υπήρχαν στην Πατρίδα μας. Έτσι η προμήθεια τους έπρεπε να γίνει από το εξωτερικό. Επίσης, για στρατιωτικους λόγους, ήταν εξαιρετικά δύσκολη η εξεύρεση τους. Έτσι το ΓΕΣ, ενεργοποιουμενο μόνον για το Ελληνικό Έθνος, διότι τότε δεν υπήρχαν Τσοχατζοπουλοι και Σμπωκοι, αποφάσισε να στείλει τον Σαντορίνη στο εξωτερικό με μεγάλη μυστικότητα, για να προμηθευτεί τις λυχνίες και τα εξαρτήματα.

 

 

Το καλοκαίρι του 1937 δόθηκε η ευκαιρία με το Διεθνές Συνέδριο Βραχέων και Υπερβραχεων Κυμάτων στη Βιέννη. Ο διασημος Σαντορινης προηδρευε του Τμηματος Υπερβραχεων Κυματων.Ετσι προμηθευτηκε ολες τις λυχνιες και τα εξαρτηματα για το πειραμα της κατασκευης Ελληνικου Ρανταρ.

Οι λυχνιες, που δεν υπηρχαν τοτε, κατασκευαστηκαν, με μεγιστη μυστικοτητα, με βαση τα σχεδια και τις υποδειξεις του Σαντορινη.Ηταν ειδικες λυχνιες τυπου Μαγκνετρον μεγαλης ισχυος εκπομπης εκατοστομετρικων κυματων.

Το 1937 αρχισαν τα επιστημονικα πειραματα στην Αεροπορικη Βαση του Παλαιου Φαληρου.Συνεχιστηκαν μεχρι το 1939.Εκπληκτικα τα αποτελεσματα τους!Το Ελληνικο Ρανταρ ηταν ικανο να εντοπισει και να παρακολουθει αεροπλανα μεχρι την αποσταση των 160 χιλιομετρων.

Στις 7 Ιουλιου του 1940 πραγματοποιηθηκε πειραματικη επιδειξη του Ελληνικου Ρανταρ σε Επιτροπη Αγγλων εμπειρογνωμονων, με επικεφαλης τον Ταγματαρχη Raywood της Αγγλικης Πρεσβειας Αθηνων.Κατα τη διαρκεια της πειραματικης επιδειξης διαπιστωθηκε απο τις αγγλικες στρατιωτικες αρχες οτι ανιχνευτηκε απο το Ελληνικο Ρανταρ αγγλικο αεροπλανο επανω απο τη Μηλο σε αποσταση περιπου 160 χιλιομετρα.Βλεποντας αυτο το πρωτοφανες εκπληκτικο αποτελεσμα ο Ταγματαρχης Raywood παρουσιασε τη διαταγη του Αρχηγειου του να αποκττησει τη συσκευη, για να τη μεταφερει αεροπορικως στο Καιρο.

Ο Μεταξας, με γνωμονα μονον το Εθνικο Συμφερον, ενεκρινε την παραδοση των σχεδιων του Ελληνικου Ρανταρ στους Αγγλους, αντιταχτηκε, ομως, ρητα και κατηγορηματικα στη μεταφορα των συσκευων στη Μεση Ανατολη, διοτι η Ελλαδα μεχρι τοτε ηταν ουδετερη στον πολεμο..

Μετα τον Β Παγκοσμιο Πολεμο γνωστοποιηθηκε οτι τα αγγλικα ρανταρ, της Μαγχης της Αγγλιας, λειτουργουσαν σε μηκος κυματος επανω απο το ενα μετρο, σε αντιθεση με το Ελληνικο Ρανταρ, που, απο το 1939, ηταν εκατοστομετρικο ρανταρ, δηλαδη λειτουργουσε σε μηκη κυματος μεταξυ 40 και 50 εκατοστων του μετρου!Μονον το φθινοπωρο του 1942 οι Αγγλοι ''ανακαλυψαν'' την περιοχη των εκατοστομετρικων κυματων!Δυο ετη μετα την πειραματικη επιδειξη της Ελληνικης Εφευρεσης!

Η μεγιστη διαφορα μεταξυ ενος εκατοστομετρικου ρανταρ και ενος ρανταρ, που λειτουργει σε μηκος κυματος επανω απο το ενα μετρο, ειναι οτι με το εκατοστομετρικο ρανταρ ανιχνευονται αντικειμενα πολυ μικρων γεωμετρικων διαστασεων.Φερ ειπειν το snorkel ενος υποβρυχιου.Για ρανταρ, που λειτουργει με μηκος επανω απο ενα μετρο, αυτο ειναι αδυνατο.

Στην εποχη μας ολα τα ρανταρ της Πολεμικης και Πολιτικης Αεροποριας, αλλα και της ρυθμισης κυκλοφοριας των αεροπλανων απο τον πυργο ελεγχου των αεροδρομιων και του Πολεμικου και Εμπορικου Ναυτικου, ειναι εκατοστομετρικα.

Τιποτε απο ολα αυτα δεν θα γινοταν αν η Εφευρεση του Σαντορινη προτεινοταν για εγκριση σε φαυλοκρατικο κοινοβουλευτικο καθεστως!

 

Δρ. Νικόλαος Χαρακάκος

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑΤΩΝ ΚΑΒΕΙΡΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ - Δρ. Νικόλαος Χαρακάκος

εξακολουθεί να αποτελεί Υψηλό Απαγορευμένο Μελέτημα για την μαθητεία στην Απόκρυφη Εσωτερική Γνώση. Τη Μυστική Εσωτερική Φιλοσοφία την έχουν αναγάγει σε Υπέρ-επιστήμη τα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια. Αυτά έδωσαν τη Μύηση για την Αναζήτηση της Αλήθειας. Δική τους είναι η πρωτοκαθεδρία στην αποκρυπτογράφηση των μυστικών διδαγμάτων. Με τα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια εγκαινιάζεται η Ατραπός της Έρευνας των Υπερβατικών Προτροπών. Φανερώνονται οι Μύστες, ιχνηλατείται η Αόρατη Πνευματική Ενέργεια που μας βυθίζει στα δροσερά πνευματικά ύδατα της Αγάπης και της Ενορατικής Γνώσης, που οδηγεί στην Άρρητη Επίγνωση. Ενόραση σημαίνει Γνώση. Τα Μυστήρια αυτή την ενορατική γνώση ασκούν στο έπακρο. 

Στα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια ανιχνεύουμε τη γόνιμη και εποικοδομητική διασύνδεση μεταξύ Φιλοσοφίας, Εσωτερισμού, Επιστήμης. Η υποκειμενική ιδεοκρατία του Πλάτωνος υποστασιοποιείται ως μυστικιστικό πνευματικό άθλημα για μια ακμαία και ενεργή φιλοσοφική συνείδηση. Το απόκρυφο χρησιμεύει στο Μυστήριο ως πρόκληση για το πνεύμα να γνωρίσει την αποκάλυψη του Μυστικού. Να εισδύσει στο Μυστικό. Να το ιδιοποιηθεί. Να το εγκολπωθεί. Να το βιώσει. Στη βίωση του Μυστηρίου ενασκείται η απώτατη ψυχική αγωγή. Αυτή την ενάσκηση διαπιστώνουμε στα Καβείρια Μυστήρια. Πρόκειται για τα σπουδαιότερα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια. Είναι τα αρχαιότερα Μυστήρια στην αρχαία Ελλάδα. Καβείρια και Ελευσίνια Μυστήρια, άλλωστε, θεωρούνται ότι έχουν την ίδια μυστηριακή σπουδαιότητα. 

Οι Κάβειροι, προς τιμή των οποίων γίνονταν τα εν λόγω Μυστήρια, θεωρούνταν «θεότητες» του πυρός. Η λατρεία τους μεταλαμπαδεύθηκε και στον Κέλτικο Δρυϊδισμό. Από την πλευρά της συγκριτικής θρησκειολογίας, οι  Κάβειροι αντιστοιχούν στους Κουμάρας του Ινδουισμού. Οι Κουμάρας είναι τα τέσσερα ανώτατα όντα στη Μυστική Ιεραρχία. Συμβάλλουν στην εξέλιξη του εκλεκτού μέρους του ανθρώπινου γένους. 

Η λατρεία των Καβείρων παρουσιάζεται αρχικά στη Σαμοθράκη. Η Σαμοθράκη ονομάζεται, λόγω των Καβείριων Μυστηρίων, ιερότατο νησί (Ζαθέη). Οι Κάβειροι στην αρχή ήταν δύο. Αργότερα έγιναν τέσσερις. Πολλοί ερευνητές τούς ταυτίζουν με τους Διόσκουρους. Σύμφωνα με την αττική διάλεκτο, οι Διόσκουροι (Διόσκοροι ή Διόσκωροι στη δωρική διάλεκτο) εκλαμβάνονται ως γιοι του Διός. Δηλαδή «θεοί» του φωτός. Άλλοτε και αλλού λατρεύονταν σαν «θεότητες» και άλλοτε ως ηρωικές μορφές. Από τα αρχαιότατα έτη η λατρεία τους άκμαζε στη Μεσσηνία και τη Λακωνία. Από εκεί διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα. Η μυθολογία μάς πληροφορεί ότι οι Διόσκουροι Κάστωρ και Πολυδεύκης θεωρούνται γιοι της Λήδας και του Διός (Paton, De cultu Dioscurorum apud Graecos, 1894), αδελφοί της Ελένης που γεννήθηκε από αυγό (Ορφικά Μυστήρια, Θεοσοφία). Και οι Διόσκουροι γεννήθηκαν από αυγό. Εκκολάφθηκαν από το αυγό της αρχέγονης μυστηριακής παράδοσης. 

Κάβειροι, Διόσκουροι, Τυνδαρίδες είναι ονομασίες συγχεόμενες μεταξύ τους. Τυνδάρεως ονομαζόταν στη Λακωνία ο Ζευς. Η ηρωική μορφή του Τυνδάρεως χαρακτήριζε επίσης τον σύζυγο της Λήδας και βασιλιά της Λακωνίας. Γι’ αυτό επικράτησε ο μύθος πως οι Διόσκουροι ήταν οι γιοι του Τυνδάρεως. Οι Ομηρικοί ύμνοι μάς διαφωτίζουν πώς γεννήθηκαν κάτω από τις κορυφές του Ταΰγετου. Προσφιλής διαμονή των Διόσκουρων εικάζεται πως είναι και η κωμόπολη Θεράπνη της Λακωνίας. Εκεί ήταν κάτω από τη γη κατά το ήμισυ του έτους. Το υπόλοιπο ήμισυ βρίσκονταν κοντά στον Δία επάνω στον Όλυμπο. Συμβολίζουν το μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας φως. Τόσο ο Κάστωρ όσο και ο Πολυδεύκης θεωρούνται κράτιστοι ιππείς. Κυβερνούν λευκά άλογα. Ο Κάστωρ παριστάνεται και ως δρομέας. Ο Πολυδεύκης και ως κραταιός πυγμάχος. Γι’ αυτό και τιμούνταν σαν «θεοί» σε αγώνες (ο Πίνδαρος τους ονομάζει «ευρυχώρου ταμίας Σπάρτας αγώνων»). Καθιέρωσαν την ένοπλο όρχηση. Χαρακτηρίζονταν από υποδειγματική ηθική ανωτερότητα, που επιδρούσε στην ηθικό-κοινωνική διάσταση της πολιτικής οργάνωσης. Έμαθαν στους Λακεδαιμόνιους την όρχηση των Καρυών της Λακωνίας. 
Οι Διόσκουροι είχαν τις παρακάτω ηθικές αρετές που αποδίδονται και στους Κάβειρους: 1) Αξιέπαινη ανδρεία, 2) Βαθιά ευσέβεια, 3) Στρατηγικές ικανότητες, 4) Αδέκαστη δικαιοσύνη, 5) Επεξεργασμένο Μυστικισμό, 6) Υπερφυσικές δυνάμεις. 

Εικάζεται ότι βοηθούσαν όποιον χρειαζόταν τη βοήθειά τους σε κάθε στιγμή. Διέσωζαν όσους κινδύνευαν στη θάλασσα επιφαινόμενοι σαν αστέρια επάνω στα πλοία. Γι’ αυτό οι Διόσκουροι ονομάζονταν τα ηλεκτρικά φώτα που πολλές φορές εμφανίζονταν στα πλοία τη νύκτα. Ονομάζονται επίσης πυρά του αγίου Έλμου ή τελώνια. Όμως και οι Κάβειροι διέσωζαν τους ναυαγούς. Είχαν μυηθεί στα Μυστήρια της Σαμοθράκης. Έλαβαν μέρος στην αργοναυτική εκστρατεία και κάποτε διέσωσαν τους συμπλέοντες κατασιγάζοντας την τρικυμιώδη θάλασσα. Διατυπώνεται και η γνώμη του Bryand ότι όταν μιλάμε για Κάβειρους οφείλουμε να εννοούμε τον Νώε και τους τρεις γιους του, και ότι τα Καβείρια Μυστήρια αποτελούν μεταγενέστερη τροποποίηση της Λατρείας της Κιβωτού. Ενδιαφέρουσα διαθρησκειακή επισήμανση.

Κατά τον Ακουσίλαο τον Αργείο, από την Κάβειρα και τον Ήφαιστο γεννήθηκε ο Κάσμιλος. Από τον Κάσμιλο έγιναν τρεις θυγατέρες Καβειρίδες και τρεις γιοι Κάβειροι. (Ακουσιλάου του Αργείου, Γενεαλογία, στο Muller, MH6, I, 100-104, IV 624). Άλλοι αρχαίοι συγγραφείς θεωρούν τους Κορύβαντες ή Κύρβαντες της Φρυγίας ταυτιζόμενους με τους Κάβειρους της Σαμοθράκης. Άλλες έρευνες θεωρούν Κάβειρους τους γιους της Ηλέκτρας και του Διός, Δάρδανο και Ιασίονα. Έλαβαν το όνομα Κάβειροι από το φρυγικό βουνό Κάβειρον, επάνω στο οποίο έμεναν. Κατ’ ουσία τα Καβείρια Μυστήρια αποσκοπούσαν στην πραγματική γένεση του ανθρώπου. (Κων. Γ. Κουρτίδου, Τα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, Αθήνα 1934). Πάντως, το κύριο περιεχόμενό τους ήταν η διαμόρφωση Κοσμογονίας βασιζόμενης στη γενεαλογία των Καβείρων. Παιδιά, γυναίκες, άνδρες μυούνταν στα παραπάνω Μυστήρια. Οι μυήσεις γίνονταν σε ορισμένη εποχή του έτους. Διαρκούσαν εννέα ημέρες. Κατά τη διάρκειά τους η φωτιά σβηνόταν σε όλη τη Σαμοθράκη. Ακολουθούσε η λήψη νέας φωτιάς από τη Δήλο που θεωρούταν ιερό νησί. Πριν από τη μύηση, ο υποψήφιος έπρεπε να εξομολογήσει τα αμαρτήματά του για την ψυχική κάθαρσή του. 

Ο σχολιαστής του Ομήρου μάς πληροφορεί πως όταν άρχιζε η μύηση, ο υποψήφιος περνούσε μέσα στο σκοτάδι της νύκτας δάση και ποταμούς για να φθάσει στο «ιερό» κρατώντας στεφάνι από κλαδιά ελιάς, και έχοντας γύρω από τα νεφρά του πορφυρή ταινία. Η μύηση ήταν ολοκληρωτικά φαλλική. Ολοκληρωνόταν με την ανάσταση του δολοφονημένου Κάβειρου και το χαρούμενο πανηγύρι που διαδεχόταν το πένθος και τη συνοφρύωση, όπως γινόταν και στα Μυστήρια του Ίακχου, του Άδωνι, του Όσιρι κλπ. Όταν ολοκληρωνόταν η μύηση, ο μυημένος τοποθετούταν επάνω σε θρόνο. Γύρω από αυτόν επιδίδονταν οι τελεστές σε χορό. Αυτή η τελετή ονομαζόταν θρονισμός. Στον μύστη προσφερόταν πορφυρή ταινία για την προφύλαξή του από τους κινδύνους. Στα Καβείρια Μυστήρια διαπιστώνουμε τη σκοποθετική αξία της μύησης για τη διαμόρφωση του ηθικού προσώπου στους μυούμενους. 
Ο Πυθαγόρας οφείλει, σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο, μεγάλο μέρος της Μυστικής Φιλοσοφίας του στη μύησή του στα Καβείρια Μυστήρια (Ιαμβλίχου, Περί του Πυθαγορικού Βίου). Τα Καβείρια σχετίζονται με τα Ελευσίνια γιατί και στα δύο Μυστήρια λατρευόταν η Δημήτηρ ή Δήμητρα ως χθόνια «θεά» και ονομαζόταν Καβειρία (Ser. E. Ouvaroff – Essai sur les Mysteres d’ Eleusis, Paris 1816. Προβλ. του ιδίου, Ελευσίνια Μυστήρια – μετ. Ουρ. Τζεν, εκδ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, Αθήνα 1992). Επίσης, το ιερατείο των Καβείριων Μυστηρίων ήταν πολυπληθές όπως και αυτό των Ελευσινίων (Εικάζεται πως το ιερατείο των Καβείριων υφίσταται και στην εποχή μας ως ιερατείο της Σαμοθράκης). Στο ιερατείο των Καβείριων διακρίνονταν ο εξομολογητής «ιερέας» Κόης ή Κοίης, οι Ανακτοτελεστές, οι δικαστές «ιερείς», που αποφάσιζαν ποιοι και ποιες θα μυηθούν, η «ιέρεια» Λουτροφόρος που μεριμνούσε για την ψυχική κάθαρση των υποψήφιων.  

Πολλοί ερευνητές διεξέρχονται και τη σχέση των Καβείριων Μυστηρίων με τον Ορφέα (Ser. S. Ouvaroff). Η φαλλική διάσταση των Καβείριων αποτελεί την πρωταρχή της εκστατικής μαγείας (Edw. Art. Waite, A New Encyclopedia of Freemasonry, τόμ. Α, Β, Λονδίνο). Μερικοί αρχαιολόγοι επιδιώκουν να θεωρήσουν τους Κάβειρους ως Φοίνικες. Αυθαιρετούν, όμως, γιατί εδράζονται μόνο στο σημιτικό όνομα Καβέρ (μεγάλος). Όταν όμως οι Έλληνες ονόμαζαν τους Κάβειρους «μεγάλους θεούς», δεν συνέχεαν αυτή την ονοματοδοσία με το σημιτικό Καβέρ (Bloch, Megaloi “theoi” στο Roschers, Mythologische Lexikon). Άλλωστε, η συνεκφορά «μεγάλοι θεοί» απαντάται και στη Μυθολογία Κθούλου, στην οποία ιδιαίτερα έχει ενδιατρίψει ο κ. Γ. Γεώργιος Μπαλάνος, εστιάζοντας αυτή τη Μυθολογία στις παρεμφερείς προς το «μεγάλοι θεοί» συνεκφορές «πρεσβύτεροι θεοί» και «παλιοί θεοί». Μερικοί ερευνητές διατείνονται πως η λέξη Κάβειρος προέρχεται από το ρήμα κάπτω.

Τα Καβείρια λάμβαναν χώρα και στη Λήμνο. Το υφαιστειογενές του νησιού προξένησε τη συσχέτιση των Καβείρων με τον Ήφαιστο. Θεωρούνταν παιδιά του. Εγγυώντο την πλούσια καρποφορία των αμπελιών της Λήμνου. Για τη λατρεία των Καβείρων στη Λήμνο συγκεντρώνουμε πληροφορίες, λίγες αλλά αρκετά σαφείς από τον Λατίνο ποιητή Άκτιο στο έργο του «Φιλοκτήτης». Σαφέστερες πληροφορίες μας δίνει ο Φιλόστρατος (Φιλοστράτου, Ηρωικός 740). Στα Καβείρια της Σαμοθράκης, η Δήμητρα ονομαζόταν Αξίερος, ο Άδης Αξιόκερσος, η Περσεφόνη Αξιόκερσα, ο Ερμής Κάσμιλος. Παριστανόταν ως ιθύφαλλος για να συμβολίζει την ευφορία. Το πρόθημα άξιος νοείται ως ιερός. Για τα άλλα συνθετικά δεν απαντάται έγκυρη θεώρηση. Οι Ρωμαίοι ονόμαζαν τους Κάβειρους Penates (Γενέθλιοι «θεοί»).Τα Καβείρια Μυστήρια γίνονταν σε όλη την Ελλάδα, όχι όμως στην πληρότητά τους όπως στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη. Προσέγγιζαν, πάντως, τη μυστηριακή ατμόσφαιρα της Λήμνου και της Σαμοθράκης τα Καβείρια της Θράκης, της Θάσου, της Ίμβρου, της Μικράς Ασίας, της Μακεδονίας (F. Lenormant, Cabiri, στο Daremberg Saglio, Dictionaire des Antiquites). Πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ανακαλύφθηκε Καβείριον («Ιερόν») κοντά στη Θήβα. Σε αυτό υφίσταται ταύτιση του Κάβειρου με τον Διόνυσο. Κοντά στον Διόνυσο παριστάνεται ο Παις. 
Στα Καβείρια Μυστήρια της Σαμοθράκης μυήθηκαν η Ολυμπιάς και ο σύζυγός της Φίλιππος ο Μακεδόνας. Το 86 π.Χ., επί Σύλλα, πειρατές σύλησαν τον πλουσιότατο ναό των Καβείρων. Πρέπει να σημειωθεί πως η Σαμοθράκη έχει τεράστια μυστική δύναμη. Στη βόρεια Σαμοθράκη, κοντά στην Παλαιόπολη, σώζονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης στην οποία βρίσκεται και το Καβείριον. Αυτά ανασκάφηκαν αρχικά το 1874 από τους Αυστριακούς αρχαιολόγους Κόντσε και Χάουζερ από τη Βιέννη. Τα ερείπια αποτελούνται από δύο ναούς των Καβείρων του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ., μία στοά στα δυτικά των ερειπίων και το Αρσινόειον προς βορρά, περιφερειακού κτιρίου αφιερωμένου από τον βασιλιά Λυσίμαχο στην σύζυγό του Αρσινόη. Τα Καβείρια Μυστήρια δίνουν στη Σαμοθράκη το προβάδισμα στην εδραίωση του αρχαίου Ελληνικού Μυστικισμού. 

(Πηγές ελληνόγλωσσες και ξενόγλωσσες: βλ. παρενθέσεις στο κείμενο)

 

Επιστημονική και Υπέρ-Επιστημονική Λογική - Δρ. Νικόλαος Χαρακάκος

αυτή καθ’ εαυτή η επιστημονική συμπερασματολογία στη λογική αλληλουχία παρατήρησης και πειράματος, ποτέ δεν μπορεί να «απολυτοποιεί» το λογικό υπόβαθρό της. Μια τέτοια απολυτοποίηση οδηγεί την επιστημονική έρευνα στην αυτοαναίρεσή της. Απολυτοποιούμενη, παύει να είναι αγνή αναζήτηση της γνώσης. Σε αυτή την παραλογική παγίδα πέφτουν αρκετοί επιστήμονες χωρίς ηθική και υπερβατική θεμελίωση των γνωστικών συνιστωσών της σκέψης τους. 

Η επιστημονική γνώση καταργεί τη ίδια τη λογική αφετηρία της όταν αυτοαναγορεύεται από χειριστής της σε «υπέρτατη αλήθεια». Όταν εκβιάζει, τρόπον τινά, την έννοια της λογικής να υπαχθεί στην αυθαίρετη ιδεολογία του επιστήμονα. Γιατί κάθε αυθαίρετη χρήση της επιστημονικής εμπειρίας παύει να είναι αυτόνομη γνώση. Παραθεωρείται και μεταστοιχειώνεται σε ιδεολογία. Η επιστήμη, όμως, δεν ιδεολογικοποιείται. Μόνο υφίσταται για να παρατηρεί, να πειραματίζεται, να εξάγει αναιρέσιμα συμπεράσματα. Η λογική δομή της από μόνη της αποτρέπει πάσης φύσεως παρατηρήσεις της και καταχρήσεις της. Η επιστημονική γνώση έχει το δικαίωμα να ερευνά το Υπέρλογο. Δεν πρέπει, όμως, να έχει την αξίωση να διατείνεται δια εκπροσώπων της ότι έχει εξασφαλίσει προσπέλαση στο Υπέρλογο. Όπως είναι αυθαίρετη η ψευδό-επιστημονική «κρίση» ότι δεν υπάρχει Υπέρλογο, επειδή η ατελής ανθρώπινη λογική, έστω και στην επιστημονική διάστασή της, αδυνατεί ακόμη και να το ψαύσει.

Η σαφής και έγκυρη επιστημονική γνώση, η φερέγγυα επιστημονική έρευνα υπό την εργαστηριακή και πειραματική, αλλά πάντοτε εμπειρική, μορφή της παραδέχεται το Άγνωστο και αναγνωρίζει την αδυναμία της να εισδύσει στο Υπερβατικό. Ο αναγνωρισμένου κύρους θετικός επιστήμονας μεριμνά για την ουμανιστική διοχέτευση της γνώσης. Ο εγωκεντρικός επιστήμονας, ας προέρχεται από τις θετικές επιστήμες, αντικαθιστά το εργαστήριο με το υπέρ-μεγεθυμένο εγώ του. Επομένως δεν μπορεί να γίνεται πνευματικός και κοινωνικός ηγέτης, ούτε να θεωρείται πνευματικός καθοδηγητής. Ο επιστήμονας, όταν ομολογεί την αδυναμία του να προσεγγίσει το Υπερβατικό, είναι συγχρόνως και δυναμικός εσωτερικός φιλόσοφος. Αρχίζει να ανακαλύπτει μυστικούς πνευματικούς δρόμους εσωτερικής υπαρξιακής αναζήτησης, που υπερβαίνουν την απλή επιστημονική λογική. Αρχίζει έτσι να μυείται στην Υπέρ-επιστημονική Λογική.

Η Υπέρ-επιστημονική Λογική είναι το Κέλευσμα του Αόρατου, αλλά ενίοτε θαυμαστού, Πνευματικού Κόσμου να υπερβούμε τη συμβατικότητα των λογικών αυτοπεριορισμών μας. Με την Υπέρ-επιστημονική Λογική διανοίγονται οι Μυστικές Πύλες του Άγνωστου. Μας δίνεται η ευκαιρία να βρούμε αρχικά τον μυστικό εαυτό μας, και μετά να γίνουμε πνευματικοί ανιχνευτές του επιστημονικά και λογικά Απρόσιτου. Όταν υπερπηδούμε την εγωιστική λογική μας, τότε το ίδιο το Υπέρλογο μας προσκαλεί στο σαγηνευτικό μαγικό κόσμο του. Η Υπέρ-επιστημονική Λογική έχει τους Διδασκάλους της, τις Απόκρυφες Συντεταγμένες της, τις Ειδικές Έρευνές της. Είναι Λογική, γιατί δεν καταργεί τη συμβατική λογική αλλά προχωρεί στον υπερκερασμό της, χάριν της ανέλιξης του ανθρώπινου πνεύματος στις ύπατες σφαίρες της κοσμικής τροχιάς. Στον υπερκερασμό της προς όφελος της ένωσης του μακροκοσμικού μυστηρίου με την μικροκοσμική υπέρ-εμπειρική πραγματικότητα.

 

Ο πρώτος συγγραφέας που έφερε στο φως τον Αγιο Ιωάννη Βατάτζη

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ

 Δημοσίευση: 11 Οκτ 2015 8:06 

 Αφιερώματα

 

Ο εκλεκτός λογοτέχνης κ. Γεώργιος Δ. Βαλαβάνης, ερευνητής της Αγίας Γραφής των προφητειών και των πατέρων της εκκλησίας, μέλος του Συνδέσμου Γραμμάτων Τεχνών Θεσσαλίας και της Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ. (Ενωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας), είναι η ρηξικέλευθος συγγραφέας, ο πρώτος, που έφερε στο φως τον Αγιο Ιωάννη Δούκα Βατάτζη, με το βιβλίο του "Ο Αγιος Ιωάννης Βατάτζης". Ο Μαρμαρωμένος Αυτοκράτορας - Ο Εξαδάκτυλος Αυτοκράτορας του Βυζαντίου", που γνωρίζει αλλεπάλληλες εμπλουτισμένες εκδόσεις.

Αθλο ερευνητικό και συγγραφικό έχει επιτελέσει ο κ. Βαλαβάνης, διότι, πριν από αυτόν, κανείς δεν γνώριζε για τον Ιωάννη Βατάτζη. Ο κ. Βαλαβάνης, όμως, με υπομονή και επιμονή μελέτησε τους 12 Προφήτες, που προφητεύουν για τον Ιωάννη Βατάτζη, συνδέοντάς τον με τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Θεόθεν αναμενόμενη τρισένδοξη ανασύσταση του ελληνορθόδοξου μοναδικού Βυζαντίου.

Μαχητής της Βυζαντινορθόδοξης Πνευματικότητας είναι ο κ. Βαλαβάνης. Γι΄ αυτό και πρωτοτυπεί, ανασύροντας στην ιστορική επιφάνεια τον Αγιο Ιωάννη Δούκα Βατάτζη, τον εξαδάκτυλο αυτοκράτορα του Βυζαντίου, μια εμβληματική φυσιογνωμία, που, με θαυμαστό υπέρλαμπρο και υπέρλογο τρόπο, θα επανεμφανισθεί για να επαναδηγηθεί μιας χριστιανικής εληνόψυχης αυτοκρατορίας, της Νεοβυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ετσι ο συγγραφέας γίνεται μεταλαμπαδευτής βυζαντινορθόδοξων θεολογικών και ελληνοψυχοδοναμικών φιλοσοφικών αναφορών και προτρεπτικών ενατενίσεων θέασης νέας πυγμής και γεωστρατηγικής ισχύος μας.

Το βιβλίο του κ. Βαλαβάνη παραπέμπει στη δρομολόγηση του Νέου Βυζαντίου. Οδηγεί σε υλοποιήσιμους πατριωτικούς οραματιστής την αναβάθμιση των προγονικών αρετών. Την εδραίωση νεοβυζαντινού κράτους.

Καθηγητής δρ. Νικόλαος Χ. Χαρακάκος

θεολόγος - φιλόλογος

διδάκτωρ Θεολογίας και Φιλοσοφίας

 

Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Ιουνίου 26, 2011

Παπουλάκος και η ταπεινότητά μας!..

Οι Πανεπιστημιακοί, ο Διαβάστε τι έγραψε ο γνωστός θεολόγος και καταξιωμένος αρθρογράφος και ιστορικός κ Νικόλαος Χ. Χαρακάκος, σε ένα άρθρο, για τον Παπουλάκο, τον φλογερό μοναχό της Πελοποννήσου, αλλά και την ταπεινότητά μας!..

Ο γράφων (αριστερά) με τον γνωστό πανεπιστημιακό δάσκαλο και ιστορικό κ. Νίκο Χ. Χαρακάκο, σε μία εκδήλωση βιβλίου μας στο αθηναϊκό ξενοδοχείο «Τιτάνια».

ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ:
Ο ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ για την ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ και ΕΔΡΑΙΩΣΗ του ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ έχει ήδη γίνει ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ κ. ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ.
Εγεννήθη το έτος 1950 στο χωριό Βεσίνι Καλαβρύτων. Σπούδασε δημοσιογραφία, δημοσιολογία και κοινωνικές επιστήμες. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά γνωστών δημοσιογραφικών οργανισμών και συγκροτημάτων, την ίδια στιγμή, που συνεργαζόταν με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά του επαρχιακού Τύπου.
Εκδότης και Διευθυντής της εφημερίδος «Η Φωνή της Αλήθειας», Διευθυντής Συντάξεως διαφόρων πολυβραβευμένων περιοδικών, όπως για παράδειγμα «Ο ΤΥΠΟΣ» (Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Μπότση - 1992), δίδει το δημοσιογραφικό του «παρών» σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, που γράφει, επιμελείται και παρουσιάζει ο ίδιος, όπως για παράδειγμα:
 «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» (Τηλετώρα),n
 «΄Ιδε ο άνθρωπος» (Τηλετώρα),n
 «Ελληνισμός και Ορθοδοξία» (Δίον ΤV),n
 «Τι εστίν αλήθεια;» (Τηλεάστυ).n

Παράλληλα με τις δημοσιογραφικές και συγγραφικές δραστηριότητές του και παρά το σοβαρό κινητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει (λόγω πολιομυελίτιδος των κάτω άκρων), παραχωρεί πολλές διαλέξεις και ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις για θέματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, ενώ παράλληλα ασχολείται με την δημιουργία διαφόρων ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ DOCOMENTAIRES και την δημιουργία ενός Ηλεκτρονικού Αρχείου Διαφανειών. Θεατρικός συγγραφεύς, στιχουργός και κατ’ εξοχήν ιστορικός ερευνητής, με πολλά δημοσιογραφικά ταξίδια στο Εξωτερικό, για συνεντεύξεις (Οικουμενικός Πατριάρχης κλπ), έχει στο ενεργητικό του σπουδαίο Ιστορικό και Δημοσιογραφικό Αρχείο, πάνω από σαράντα τιμητικές διακρίσεις και διπλώματα διαφόρων πνευματικών ιδρυμάτων και σωματείων της Χώρας (Λουρίδειο Ίδρυμα, Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών κλπ), για όλα σχεδόν τα ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ζητήματα, που κατά καιρούς προβάλλει, ενώ πολλά βιβλία του παρουσιάζονται στα διάφορα πανεπιστημιακά έδρανα από διαφόρους Καθηγητάς, όπως από τον αείμνηστο Γεώργιο Αθ. Τουρλίδη, τον Καθηγητή Δημήτριο Μούκανο, την Καθηγήτρια Μαρία Πυργάκη κλπ). Είναι ιδρυτής του Νέου Εκδοτικού Φορέα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΕΤΟΥ με στόχο την προβολή και διάδοση του ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ και της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ μας,
Ευελπιστεί, συν Θεώ, να ολοκληρώση την ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ του δια της εκδόσεως πολυτόμου «Παγκοσμίου Εγκυκλοπαιδείας του Ελληνισμού», που θα αποτελέση το ΕΝΑΥΣΜΑ μας για να αγωνιζώμεθα δια την ΕΝΕΡΓΟΝ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΔΙΑΝΟΗΣΙΝ.

Βιβλία του :

1. «Φάκελος : Ελληνικό Θέατρο» (2 τόμοι),
2. «Για τον κλάδο της νίκης» (αθλητικό),
3. «Υμνώντας τις Μούσες μου» (ποιητική συλλογή),
4. «Πρόσωπο με πρόσωπο» (πολιτικές παρακαταθήκες Ιάκωβου Διαμαντόπουλου),
5. «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» (Α΄ Έκδοσις «Δημιουργία», με πρόλογο του Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Β΄ Έκδοσις: Λιακόπουλος),
6. «Πού βρίσκονται τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα» (3 τόμοι) (Α΄ Έκδοσις: «Θέογνις», Β΄ Εκδοσις και συνέχεια: Δημ. Λιακόπουλος),
7. «Οι δολοφόνοι της Ιστορίας» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
8. «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
9. «Η Καρδιά της Ελλάδος» (βελτιωμένη επανέκδοσις του έργου «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος», σε τρεις τόμους),
10. «Η πολιορκία της Ελλάδος (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
11. «Ο Παγκόσμιος Έλλην» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
12. «Η Βίβλος της Αλήθειας» (4 τόμοι) (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
13. «Η άγνωστη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
14. «Οι Έλληνες τη Βίβλου» (3 τόμοι: α) Παλαιά Διαθήκη, β) Καινή Διαθήκη, γ) Οι Μεγάλες Αλήθειες), Εκδόσεις Λιακόπουλος.
15. «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» (3 τόμοι: α) «Λάλον Ύδωρ», β) «Το Ποθούμενον», γ) «Ιδού έρχομαι ταχύ»)
16. «Ελληνικός Χριστιανισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
17. «Χριστιανικός Ελληνισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
18. «Ιερά Οργή» (δοκίμια), (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
19. «Ο Χριστός και οι Έλληνες», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
20. «Το Χειρόγραφο του Ιησού» Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2007.
21. «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008.
22. «Ο άγνωστος Πατροκοσμάς», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008

Στο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ βιβλίο του «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα – Η επαλήθευση των προφητειών και ο παγκόσμιος θρίαμβος του ανθρώπου!», ο συγγραφεύς μας πληροφορεί ΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ «ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ», τι μαρτυρούν ΕΓΚΥΡΩΣ οι ιστορικοί ερευνηταί για Ιερωμένους και Μοναχούς, τους οποίους οι πατέρες μας αποκαλούσαν ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ και τους απέδιδαν μεγάλη τιμή και βαθύτατο σεβασμό. Μας ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ για το ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ. Τι ήταν εκείνο, που διέβλεπαν οι άγιοι Προφήτες του Γένους μας. Άλλωστε ακόμη και καλλιτέχνες δια της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ στέλνουν προφητικά μηνύματα στον μελλοντικό άνθρωπο, που ενδεχομένως περάσει σε μία άλλη διάσταση, μέσω της επιστήμης. Πρέπει να ανησυχούμε για τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στην ιδία την φύση με ασέβεια στον Θεό. Μας διαφωτίζει για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Για τις γνωστές και άγνωστες Προφητείες του, που έχουν επαληθευθή και για αυτές, που πρόκειται να επαληθευθούν. Μας γνωστοποιεί τα ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ιστορικές αναφορές ανθρώπων, που κράτησαν στην ψυχή των όλα όσα έκανε ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ στα μέρη, που πέρασε και ευλόγησε με την παρουσία του όλους τους ανθρώπους, που πίστευαν στον ΧΡΙΣΤΟ και την ΕΛΛΑΔΑ. Μας υπενθυμίζει τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για τα ΑΘΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Για όσους τότε όπως και επί των ημερών μας εκήρυττον το ΑΘΕΪΣΤΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΨΕΥΔΟΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ μάς προτρέπει, δια των προφητειών του και των ΘΑΥΜΑΤΩΝ του, να επανέλθωμεν εις την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΑΝΟΘΕΥΤΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ μας.
Ενδιαφέρον τεράστιο παρουσιάζει και το κεφάλαιο για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ. Το ΙΕΡΟΝ ΠΑΘΟΣ των Ελληνίδων γυναικών της Πελοποννήσου, που επίστευον ΑΠΟΛΥΤΩΣ εις τα λόγια του ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ και προέτασσον τα στήθη των δια να αντιμετωπίσουν πάσαν κυβερνητικήν επιχείρησιν εξοντώσεως του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, μη διστάζοντας να κάνουν, εάν χρειασθεί, νέο Ζάλογγο για να υπερασπισθούν την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΠΙΣΤΙΝ μας.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ μας παρουσιάζει τις συγκλονιστικές ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ για τα ΗΘΗ της εποχής μας. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ προφήτευε ότι «ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΠΟΥΡΝΕΙΑ ΚΑΤΑΚΟΡΦΑ», δηλαδή η ΠΟΡΝΕΙΑ θα υπερισχύει. Η εποχή μας επαληθεύει στο ακέραιο τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. Οι ιστορικές αναφορές τού Θεοδώρου Ρηγοπούλου, γραμματέως των Κολοκοτρωναίων και του Νικηταρά, για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ. Για το ποιος υπήρξε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ, τι έλεγε στον ίδιο και πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ χόρευε τον ταμπουρά ΘΕΛΟΝΤΑ ΜΗ ΘΕΛΟΝΤΑ.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΟ κεφάλαιο είναι το αναφερόμενο στον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ. Πώς αντιμετώπιζε τους ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ, συμφώνως με όσα καταμαρτυρεί η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ, αλλά και οι ιστορικοί, που ασχολήθηκαν με τον ΠΡΟΦΗΤΗ του Μοριά. ΄
Σπουδαιότητα τεραστία έχει και το κεφάλαιο, που διεξέρχεται την ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΑΣΚΑΝΙΩΝ. Πώς ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ συνέτριβε τις βασκανίες.
Πληροφορούμεθα επίσης για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. Τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για πράγματα, που συνήντησαν μπροστά των οι επόμενες γενεές των Ελλήνων, που παρακολουθούν άναυδοι τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ να επαληθεύονται η μία μετά την άλλη. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ». Τι απεκάλυψε γνωστός καλλιτέχνης χιουμοριστικών εκπομπών, ερμηνεύοντας, ίσως χωρίς να το θέλει, ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ του Βορρά, που έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ και επαναλάμβανε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για το ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ και τους ΧΑΡΤΙΝΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ και το ΖΕΠΕΛΙΝ. Πώς ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος διακωμωδεί και στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, ενώ συγχρόνως επαληθεύει στις σατιρικές τηλεοπτικές εκπομπές του όσα κατά καιρούς έλεγε ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ του ΜΟΡΙΑ ακόμη και για «τον ΔΙΑΒΟΛΟ, που θα φέρνει γύρες με το κολοκύθι του», όπως το ΖΕΠΕΛΙΝ. Οι ιστορικές αναφορές για τον ρόλο του ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ και τα επιχειρήματα εκείνων, που υποστηρίζουν ότι ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ήτο πραγματικός σπορεύς του πνεύματος. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Οι δώξεις, που έγιναν από την εκκλησιαστική και πολιτική ηγεσία εναντίον του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, του οποίου η μορφή αγιοποιήθηκε πρώτα από τον λαό της Πελοποννήσου. Για την ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ δεινοπάθησε για να φτιάξει την ΤΙΜΙΑ ΣΚΗΤΗ του. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Δύο ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ του ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ και του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, που δίδουν εν ΧΡΙΣΤΩ αισιοδοξία στις Ελληνίδες και στους Έλληνες για το μέλλον της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ θα αποτελεί ΚΟΙΤΙΔΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΕΛΛΗΝΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, μέσα σε κόσμο, που διαρκώς βυθίζεται στον βούρκο της αμαρτίας και των αντιχρίστων. Για το ΑΓΝΩΣΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ποιες λέξεις χρησιμοποιούσε ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, που στην σύγχρονη γενεά φαίνονται άγνωστες, ενώ εκείνο τον καιρό ήσαν στην καθημερινή χρήση από ανθρώπους θυμόσοφους και βαθειά θρησκευομένους, όπως οι Πελοποννήσιοι, που είχαν τον δικό τους επικοινωνιακό δίαυλο με τον ΠΡΟΦΗΤΗ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ ενεργοποιεί μέσα μας την ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΟΥ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ μας.

Δρ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Χ. ΧΑΡΑΚΑΚΟΣ
Καθηγητής Θεολογίας – Διδάκτωρ Θεολογίας και Φιλοσοφίας
Αντιπρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ (Π.Ε.Λ

 

Η Θεοσοφική Οντολογία του Πολυθεματικού Πλάτωνος Δρακούλη - Δρ. Νικόλαος Χαρακάκος

οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην θεοσοφική διάσταση της εσωτερικής φιλοσοφικής του προβληματικής.

Ο Πλ. Δρακούλης είναι υπερβατικός. Πιστεύει ότι «ο σύγχρονος φιλόσοφος μελετά το φαινόμενο αλλά αποσκοπεί στο νοούμενο» (Φως εκ των Ένδον, εκδ. Ιδεοθέατρο, σελ.10). Το νοούμενο οδηγεί τον φιλόσοφο, πολλού γε και δη τον εσωτερικό φιλόσοφο, στην θεοσοφική υπέρβαση της αισθησιαρχίας. Εστιαζόμενος ο εσωτερικός φιλόσοφος στο νοούμενο, προχωρεί στο υπέρ-νοούμενο αρχίζοντας να συλλαμβάνει έννοιες του υπεραισθητού. Έτσι, «δημιουργεί ακατάπαυστα αόρατες πραγματικότητες ενόσω συλλογίζεται» (Στοιχεία Βιονομίας, εκδ. Ιδεοθέατρο, σελ.8). Η βιονομία του Μύστη, του Π. Δρακούλη, εδράζεται επί μιας Σκεπτομορφικής Παν-φιλοσοφίας.

Ο Πλ. Δρακούλης δέχεται τον Χριστιανισμό στον αγώνα του εναντίον της επικρατήσεως του ψευδεπιστημονικού ματεριαλισμού. Επισημαίνει ότι «ο επιστημονικός κόσμος ενθυμήθηκε την Εκκλησία, της οποίας ο συμβολισμός υπόσχεται άφθονη συγκομιδή πολυτίμων αληθειών» (Φως εκ των Ένδον, σελ. 11, Αξία και Ζωτικότης του Χριστιανισμού). Θεμελιώνει την υπέρ-εμπειρική υπέρ-αισθησιαρχία. Η υπέρ-εμπειρική υπέρ-αισθησιαρχία του κατέχει πρωτεύουσα θέση στη Σκεπτομορφική Παν-φιλοσοφία του. Γι’ αυτό «εάν διατηρείς στο νου σου οιαδήποτε ιδέα, καλή ή κακή, επί μήνες και επί έτη εξακολουθητικώς, την καθιστάς ουσιώδη αόρατη πραγματικότητα, και επειδή αυτή γίνεται όλο και περισσότερο ισχυρή, στο τέλος θα λάβει κατ’ ανάγκη μορφή και θα εμφανισθεί στον ορατό και υλικό κύκλο των περιστάσεών σου». (Στοιχεία Βιονομίας, σελ. 8-9). Υπεισέρχεται στα υπερβατικά παραφυσικά χωρικά ύδατα της μαγείας (Magick) και φαίνεται να γνωρίζει τις παγίδες του αστρικού πεδίου (Don. Tyson, Αστρική Προβολή-Πλήρης οδηγός, εκδ. Αρχέτυπο), όπως κάθε πραγματικός θεόσοφος (Ε. Π. Μπλαβάτκσυ, Γιόγκα και Αποκρυφισμός, Θεοσοφικές Εκδόσεις).

Στον Πλ. Δρακούλη, ο θετικισμός αποτελεί οντολογική απαξία, κονιορτοποιούμενος από την ανάγκη για προσέγγιση της Θείας Υπερβατικής Πραγματικότητας. Άλλωστε, «ποτέ άλλοτε τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης δεν ανεγνώσθησαν με μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι αναγιγνώσκονται στην εποχή μας από άνδρες και γυναίκες, οδηγούμενες από τη διαίσθησή τους και δυνάμενες επομένως να βλέπουν θεμελιώδεις νόμους εκεί όπου η θετική επιστήμη αναγνωρίζει μόνον υποθέσεις» (Φως εκ των Ένδον). Η διαίσθηση του υπέρ-νοούμενου οδηγεί βαθμηδόν στη διόραση των αοράτων πραγματικοτήτων. Οτιδήποτε υλικό του φυσικού πεδίου καθορίζεται από την ενέργεια του υπερφυσικού. Ως εκ τούτου, «οι αόρατες πραγματικότητες σχηματίζουν τα στοιχεία των ορατών πραγματικοτήτων» (Στοιχεία Βιονομίας, σελ.9). Το Αόρατο Υπαρκτό καθορίζει την ένωση της μακροκοσμικής διαισθητικής πραγματικότητας με την μικροκοσμική εξωτερική πραγματικότητα.

Η χριστιανική θεολογία και η ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρείας, Έλενα Π. Μπλαβάτκυ, έχουν ασκήσει κυρίαρχη επίδραση στην διαμόρφωση του μετά-Πυθαγορείου Μυστικισμού του Πλ. Δρακούλη (βλ. Χ. Μπαλόγλου, Λόγος και Αριθμός-Κλειδί του «γνώθι σ’αυτόν»). Το ομολογεί ο ίδιος: «(…) η μεν ερμηνεία του Βουδισμού παρήγαγε το μέγα και επιβάλλον κίνημα, το οποίο, υπό το όνομα της Θεοσοφίας εξαπλώθηκε εντός εικοσαετίας ανά τα πέρατα της οικουμένης και το οποίο επίσης οφείλεται στην διαίσθηση μιας γυναίκας, της Ρωσίδας Έλενας Π. Μπλαβάτκσυ. Η δε ερμηνεία του Χριστιανισμού, αφού είχε ήδη παραγάγει σύστημα Φιλοσοφίας που συμπληρώνει το προαναφερθέν κίνημα, αποτελεί την πηγή από την οποία άντλησα τις προκείμενες σελίδες (…)» (Φως εκ των Ένδον, σελ. 12).

Ο Πλ. Δρακούλης είναι πολυθεματικός διότι το αντικείμενό του είναι ένα: η εσωτερική ανέλιξη των ανθρώπινων προσώπων (του ιδίου: Αι νέα αντιλήψεις, Στοιχεία Βιονομίας, Εγκληματικότης και Ανθρωπισμός, Μελέτη επί της Γαλλικής Επαναστάσεως, Ελληνική Γλώσσα και Φιλολογία, Υγιεινή και Ηθική). Πιστεύει ότι στους πραγματικούς Μυστικούς Φιλοσόφους «ασκείται η ελκτική δύναμη της διανοίας τους ως προς ένα αντικείμενο» (Στοιχεία Βιονομίας). Ο ίδιος ο Πλ. Δρακούλης είναι αυθεντικός Μυστικός Φιλόσοφος, διότι με την Θεοσοφική Μυστικιστική Κοινωνιολογία του θέλει να μεταμορφώσει προς το κάλλιστο και βέλτιστο την κοινωνία. Συνδέει την γυναίκα με την διαίσθηση και την κοινωνική ανασύνταξη.

Βαθιά πεποίθησή του είναι ότι «η Γυναίκα είναι η κορωνίδα της κοινωνίας, αποτελούσα το τιμιότερο και ευγενέστερο των δύο της συστατικών, ακριβώς όπως η ψυχή είναι το πολυτιμότερο μέρος της ανθρώπινης συστάσεως, μέλλουσα, κατά την έκφραση του Ιωάννου της Αποκαλύψεως, να βασιλεύσει περιβεβλημένη τον Ήλιο ως ιμάτιο, φέρουσα στέμμα εκ δώδεκα αστέρων, και υποτάσσουσα υπό τους πόδας αυτής τον μοχλό της βαρβαρότητας, του χυδαϊσμού και της υλοφροσύνης» (Φως εκ των Ένδον, σελ. 14). Όντως η Αποκάλυψη του Ιωάννου προλέγει: «γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα» (Αποκ. 11, 1).

Η Σκεπτομορφική Υπέρ-αισθησιαρχία μεταλαμπαδεύει τους αστρικούς κραδασμούς εις το φυσικό εξωτερικό πεδίο. Ο Πλ. Δρακούλης είναι αρκούντως σαφής και παραδειγματικός: «Παντού υπάρχει διανοητική ατμόσφαιρα και αναλόγως του είδους της, εφόσον συνδέεται με αυτόν, με τη σκέψη, αποκτά τα στοιχεία της. Γι’ αυτό το λόγο έχουμε παράδειγμα έξοχων φρενιάτρων ή εφόρων φρενοκομείων, οι οποίοι παρεφρόνησαν επειδή η μελέτη της παραφροσύνης τούς έφερε σε συγγένεια με τους παράφρονες» (Στοιχεία Βιονομίας, σελ. 15-16). Ε.Π.Μπλαβάτσκυ– γυναίκα –διαίσθηση, είναι το διορατικό θεοσοφικό τρίπτυχο στη Μυστική Προσωποκεντρική Κοινωνική Οντολογία του Πλ. Δρακούλη. Διότι η «διαίσθηση είναι η ρίζα των πέντε αισθήσεων και μέσω αυτών, ως πληρεξουσίων, επικοινωνεί με τον εξωτερικό κόσμο της ύλης, ενόσω η ανθρώπινη ψυχή δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένη ώστε να επικοινωνεί απευθείας με την ουσία των πραγμάτων» (Φως εκ των Ένδον, σελ.15). Η διαίσθηση είναι ενέργεια.

Ο Πλ. Δρακούλης θεσμοθετεί συνειδησιακώς την υγιή σκέψη. Έτσι, «η υγεία σου θα είναι κατά πολύ ασφαλεστέρα εάν ζεις νοερώς όσο το δυνατόν περισσότερο εν μέσω υγιών πραγμάτων» (Στοιχεία Βιονομίας, σελ. 16). Όμως στην Σκεπτομορφική Υπέρ-αισθησιαρχία του, ο διαμορφωτικός παράγων είναι η διαίσθηση διότι, «(..) με την συνέργεια της εμπνεύσεως μετατρέπει την πείρα του μακρινού παρελθόντος σε σοφία». (Φως εκ των Ένδον, σελ. 18). Με κυρίαρχη τη διαίσθηση επινοεί τη δική του Ενεργητική Βιο-φιλοσοφία. Είναι θεόσοφος Μύστης. Η διάνοιά του είναι «σε συγκοινωνία με τους θησαυρούς αοράτων πραγματικοτήτων» (βλ. Στοιχεία Βιονομίας, σελ 19). Και ο ίδιος είναι θησαυρός εσωτερικής σοφίας. Με την ενεργητική αλλά και Ενεργειακή Βιο-φιλοσοφία του καταρρίπτει τον υλισμό. Μας διδάσκει ότι «η αυξανόμενη πείρα απαιτεί διαρκώς ευρύτερα μέσα ενεργείας (οργανισμούς) και από εδώ προέρχεται ο πόλος εντελέστερου οργάνου, ο οποίος καθορίζει τη γένεση εντελέστερου οργανισμού» (Φως εκ των Ένδον). Θέλει κοινωνία ενεργειακώς αλληλοσχετιζόμενη. Δέχεται την μυστικιστική συνέπεια. Υποστηρίζει ότι « η τήρηση της εχεμύθειας (..) απείρως αυξάνει την ελκτική δύναμη της διανοίας σου» (βλ. Στοιχεία Βιονομίας, σελ.23). Μυστικισμός σημαίνει κρυπτική εσωτερίκευση.

Ο Πλάτων Δρακούλης είναι εσωτερικός φιλόσοφος. Ευστόχως επισημαίνει: «Μέχρι την στιγμή κατά την οποία η διαίσθηση θα προκύψει ως νέο όργανο αντιλήψεως, οποιαδήποτε θεωρία δεν μπορεί παρά να είναι αυστηρώς εξωτερική, γι’ αυτό και κάθε μέχρι τώρα εργασία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως εξωτερική φιλοσοφία. Όμως η διαίσθηση οδηγεί το νου μας στα ένδον, και από εκεί στο εξής δεχόμαστε φως. Από εδώ προκύπτει η εσωτερική φιλοσοφία, η οποία, αν και διακρίνεται από την εξωτερική, την συμπληρώνει κατά τρόπον ώστε να αποτελέσει σύστημα το οποίο περιλαμβάνει ένα πλήρη τρόπο σκέψεως, ασφαλή κανόνα του βίου και ένα ιδεώδες  αντάξιο πόθου και επιδιώξεως» (Φως εκ των Ένδον, σελ. 19).

Καθηγητής Δρ. Νικόλαος Χαρακάκος: Ελληνοουκρανική Εθνικιστική Συμμαχία Και Άρης Αρίων ~ Professor Dr. Nikolaos Charakakos: Greek-Ukrainian Nationalist Alliance And Aris Arion…! (Photo)

Posted by Der Kamerad on 2016-01-28

Του Καθηγητή Δρος Νικολάου Χ. Χαρακάκου

Ο Ηρωικός Εθνικιστής Συναγωνιστής και Συμπολεμιστής Άρης Αρίων, με την τεράστια ανυστερόβουλη προσφορά του στο Ελληνικό Εθνικιστικό Κίνημα, μας οδηγεί σε γόνιμα συμπεράσματα και σε εποικοδομητικές εθνοπολιτικές φιλοσοφικές σκέψεις σχετικά με την αναγκαιότητα μιας Ελληνοουκρανικής Εθνικιστικής Συμμαχίας.

 

Οι Ουκρανοί Ριζοσπάστες Εθνικιστές Συμμαχητές μας, που συμμετείχαν στον ”Δεξιου Τομεα”, επέδειξαν όχι μόνο στην εξέγερση της Μαϊντάν, αλλά και συνεχίζουν να μας δείχνουν την συγκλονιστική επιτυχία της Αδάμαστης Πατριωτικής Ορμής.

Οι εθνικιστές εθελοντές μαχητές, αντιστρατεύονται στα πεδία της μάχης και της τιμής, τον άθλιο ιμπεριαλισμό του σιωνιστοκρατούμενου Κρεμλίνου και κατοχυρωνουν έμπρακτα με τη στάση τους, έμφορτη από γενναιότητα, ζήλο και αυταπάρνηση, την Ανεξαρτησία και την Εθνική Ακεραιότητα του Ουκρανικού Έθνους. 

Είναι και αυτοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όπως εμείς. Μα δεν καπηλεύονται την θρησκεία, όπως συστηματικά και δόλια πράττει η Ρωσία, το ”ομόδοξον” για να προσεταιρίζονται καιροσκοπικά ορθόδοξες χώρες, όπως η Ελλάδα, καθιστώντας τες βαθμηδόν ”δορυφορικά” υποχείριά τους. Είναι Ουκρανορθόδοξοι Εθνικιστές για την Πατρίδα τους, όπως ακριβώς είμαστε εμείς Ελληνορθόδοξοι Εθνικιστές για τη δική μας Πατρίδα.

Στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο μία Ελληνοουκρανικη Εθνικιστική Συμμαχία, ειναι απόλυτα επιβεβλημένη. Γεωστρατηγικά απαραίτητη. Ιδεολογικά αναγκαία. Ένα μελλοντικό Εθνικιστικό Καθεστώς στο Κίεβο, θα αποτελέσει Πρότυπη Μορφή Διακυβέρνησης, και ως εκ τούτου, θα δημιουργήσει Ιστορικό Γίγνεσθαι στον ασαφώς περιδινούμενο μεταψυχροπολεμικό κόσμο. Είναι μία πηγαία Δυναμική Κινηματική Διαδικασία μιας Διαρκούς Εθνοκρατικής Επανάστασης. Και όσον η Ουκρανια πάλλεται από τον ανιδιοτελή αγώνα των εθνικιστών συντρόφων της Αζώβ, που απελευθέρωσαν την χώρα απο τον ρωσικο επεκτατικο δεσποτισμο, υπάρχει λαμπρή προοπτική.

Οι Ήρωες μαχητές του εθελοντικού εθνικιστικού Συντάγματος Αζώβ, αποτελούν εγγύηση ότι η Ουκρανία δεν θα καταντησει επαρχία του Πουτιν. Παρά το σημερινό διεφθαρμένο καθεστώς του ολιγάρχη Ποροσένκο, η Ουκρανία πορεύεται στην ορθή οδό απο τωρα και προσβλέπουμε ότι θα ειναι Ελευθερο Εθνος, υποδειγματικο Εθνικο Κρατος, αδιαίρετο Κοινωνικό Εθνοσύνολο. Ανεπηρέαστο απο τον διαπλεκόμενο με άνομα συμφέροντα ”φιλελεύθερο” κοινοβουλευτισμό. Δυναμικό στην αντιμετώπιση του Εξωτερικού Εχθρού, αντιπροσωπευόμενου από την απειλή του Ρωσικού Νεομπολσεβικισμού. Εξίσου δυναμικό στην κονιορτοποίηση του Εσωτερικού Εχθρού, που εκπροσωπείται από τους ελαχίστους ”Ουκρανούς” ρωσόφιλους/ρωσόδουλους κομμουνιστές, οι οποίοι εξακολουθούν να υπηρετούν τον Σιωνιστικό Διεθνιστικο Μπολσεβικισμο, καθώς επίσης, να συντρίψει τη διαφθορά και την σάπια οικονομική ολιγαρχία που λυμαίνεται την Ουκρανία.

Τι ειρωνεία! Η Ουκρανια καταδυναστεύτηκε απο τη Ρωσία υπό τη μορφή της Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης και εποφθαλμιάται πάλι από τη Ρωσία υπο τη μορφή της Πουτινικής Νεομπολσεβικικής Ψευδοκοσμοκράτειρας… Όμως, το Ουκρανικό Εθνικιστικό Κίνημα της Αζώβ, ακλόνητο και αποφασιστικό, εχει εδραιώσει την αμόλυντη Αξιοπρέπεια των Ουκρανών!

Ενα τετοιο Αξιοπρεπες Εθνικιστικο Κίνημα, οπως των Ουκρανων Συμμαχητων μας, εχουμε αδηριτη αναγκη στην Πατριδα μας. Ειναι η πρωτη κινηση για τη θεμελιωση της Μοναδικης στην Ευρωπη Ελληνοουκρανικης Εθνικιστικης Συμμαχιας. Εναντιον της κοινοβουλευτικης διαφθορας. Εναντιον του ρωσοπουτινικου ιμπεριαλισμου. Εναντιον της τζιχαντιστικης και της ενοπλης κομμουνιστικης τρομοκρατιας. 

Την ανατροπή της αντεθνικής μαρξιστικής κατοχικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαδεχτεί στην Ελλάδα ένα υγιές Εθνοστρατιωτικό Λαϊκό Καθεστώς, ανάλογο του Ουκρανικού ιδεώδους που αναφύεται μέσα από τις αιματοβαμένες Επαναστατικές Εθνικιστικές τάξεις του Σώματος Αζώβ…

Είθε ο πανάξιος συμμαχητής Άρης Αρίων, να επιτελέσει τον ρόλο καταλύτη για μία Ελληνο-Ουκρανική Συμμαχία και για μια αληθινή Εθνικιστική Επανάσταση στην πατρίδα μας!

 

Παπουλάκος και η ταπεινότητά μας!..

Οι Πανεπιστημιακοί, ο Διαβάστε τι έγραψε ο γνωστός θεολόγος και καταξιωμένος αρθρογράφος και ιστορικός κ Νικόλαος Χ. Χαρακάκος, σε ένα άρθρο, για τον Παπουλάκο, τον φλογερό μοναχό της Πελοποννήσου, αλλά και την ταπεινότητά μας!..

 

Ο γράφων (αριστερά) με τον γνωστό πανεπιστημιακό δάσκαλο και ιστορικό κ. Νίκο Χ. Χαρακάκο, σε μία εκδήλωση βιβλίου μας στο αθηναϊκό ξενοδοχείο «Τιτάνια».

ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ:
Ο ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

ΣΥΜΒΟΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ για την ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ και ΕΔΡΑΙΩΣΗ του ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ έχει ήδη γίνει ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ κ. ΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΣΑΚΚΕΤΟΣ.
Εγεννήθη το έτος 1950 στο χωριό Βεσίνι Καλαβρύτων. Σπούδασε δημοσιογραφία, δημοσιολογία και κοινωνικές επιστήμες. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά γνωστών δημοσιογραφικών οργανισμών και συγκροτημάτων, την ίδια στιγμή, που συνεργαζόταν με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά του επαρχιακού Τύπου.
Εκδότης και Διευθυντής της εφημερίδος «Η Φωνή της Αλήθειας», Διευθυντής Συντάξεως διαφόρων πολυβραβευμένων περιοδικών, όπως για παράδειγμα «Ο ΤΥΠΟΣ» (Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Μπότση - 1992), δίδει το δημοσιογραφικό του «παρών» σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές, που γράφει, επιμελείται και παρουσιάζει ο ίδιος, όπως για παράδειγμα:
 «Το Ντοκουμέντο της Εβδομάδος» (Τηλετώρα),n
 «΄Ιδε ο άνθρωπος» (Τηλετώρα),n
 «Ελληνισμός και Ορθοδοξία» (Δίον ΤV),n
 «Τι εστίν αλήθεια;» (Τηλεάστυ).n

Παράλληλα με τις δημοσιογραφικές και συγγραφικές δραστηριότητές του και παρά το σοβαρό κινητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει (λόγω πολιομυελίτιδος των κάτω άκρων), παραχωρεί πολλές διαλέξεις και ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις για θέματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, ενώ παράλληλα ασχολείται με την δημιουργία διαφόρων ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ DOCOMENTAIRES και την δημιουργία ενός Ηλεκτρονικού Αρχείου Διαφανειών. Θεατρικός συγγραφεύς, στιχουργός και κατ’ εξοχήν ιστορικός ερευνητής, με πολλά δημοσιογραφικά ταξίδια στο Εξωτερικό, για συνεντεύξεις (Οικουμενικός Πατριάρχης κλπ), έχει στο ενεργητικό του σπουδαίο Ιστορικό και Δημοσιογραφικό Αρχείο, πάνω από σαράντα τιμητικές διακρίσεις και διπλώματα διαφόρων πνευματικών ιδρυμάτων και σωματείων της Χώρας (Λουρίδειο Ίδρυμα, Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών κλπ), για όλα σχεδόν τα ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ζητήματα, που κατά καιρούς προβάλλει, ενώ πολλά βιβλία του παρουσιάζονται στα διάφορα πανεπιστημιακά έδρανα από διαφόρους Καθηγητάς, όπως από τον αείμνηστο Γεώργιο Αθ. Τουρλίδη, τον Καθηγητή Δημήτριο Μούκανο, την Καθηγήτρια Μαρία Πυργάκη κλπ). Είναι ιδρυτής του Νέου Εκδοτικού Φορέα ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΕΤΟΥ με στόχο την προβολή και διάδοση του ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ και της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ μας,
Ευελπιστεί, συν Θεώ, να ολοκληρώση την ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ του δια της εκδόσεως πολυτόμου «Παγκοσμίου Εγκυκλοπαιδείας του Ελληνισμού», που θα αποτελέση το ΕΝΑΥΣΜΑ μας για να αγωνιζώμεθα δια την ΕΝΕΡΓΟΝ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΔΙΑΝΟΗΣΙΝ.

Βιβλία του :

1. «Φάκελος : Ελληνικό Θέατρο» (2 τόμοι),
2. «Για τον κλάδο της νίκης» (αθλητικό),
3. «Υμνώντας τις Μούσες μου» (ποιητική συλλογή),
4. «Πρόσωπο με πρόσωπο» (πολιτικές παρακαταθήκες Ιάκωβου Διαμαντόπουλου),
5. «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός» (Α΄ Έκδοσις «Δημιουργία», με πρόλογο του Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Β΄ Έκδοσις: Λιακόπουλος),
6. «Πού βρίσκονται τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα» (3 τόμοι) (Α΄ Έκδοσις: «Θέογνις», Β΄ Εκδοσις και συνέχεια: Δημ. Λιακόπουλος),
7. «Οι δολοφόνοι της Ιστορίας» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
8. «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
9. «Η Καρδιά της Ελλάδος» (βελτιωμένη επανέκδοσις του έργου «Οι Ελληνίδες της Αρχαιότητος», σε τρεις τόμους),
10. «Η πολιορκία της Ελλάδος (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
11. «Ο Παγκόσμιος Έλλην» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
12. «Η Βίβλος της Αλήθειας» (4 τόμοι) (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
13. «Η άγνωστη ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
14. «Οι Έλληνες τη Βίβλου» (3 τόμοι: α) Παλαιά Διαθήκη, β) Καινή Διαθήκη, γ) Οι Μεγάλες Αλήθειες), Εκδόσεις Λιακόπουλος.
15. «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» (3 τόμοι: α) «Λάλον Ύδωρ», β) «Το Ποθούμενον», γ) «Ιδού έρχομαι ταχύ»)
16. «Ελληνικός Χριστιανισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
17. «Χριστιανικός Ελληνισμός», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
18. «Ιερά Οργή» (δοκίμια), (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
19. «Ο Χριστός και οι Έλληνες», (Εκδόσεις Λιακόπουλος),
20. «Το Χειρόγραφο του Ιησού» Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2007.
21. «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008.
22. «Ο άγνωστος Πατροκοσμάς», Εκδόσεις Σακκέτου, Αθήναι 2008

Στο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ βιβλίο του «Παπουλάκος: Άγνωστες Προφητείες και Θαύματα – Η επαλήθευση των προφητειών και ο παγκόσμιος θρίαμβος του ανθρώπου!», ο συγγραφεύς μας πληροφορεί ΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ «ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ», τι μαρτυρούν ΕΓΚΥΡΩΣ οι ιστορικοί ερευνηταί για Ιερωμένους και Μοναχούς, τους οποίους οι πατέρες μας αποκαλούσαν ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ και τους απέδιδαν μεγάλη τιμή και βαθύτατο σεβασμό. Μας ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ για το ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΙ ΠΑΠΟΥΛΑΚΗΔΕΣ. Τι ήταν εκείνο, που διέβλεπαν οι άγιοι Προφήτες του Γένους μας. Άλλωστε ακόμη και καλλιτέχνες δια της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ στέλνουν προφητικά μηνύματα στον μελλοντικό άνθρωπο, που ενδεχομένως περάσει σε μία άλλη διάσταση, μέσω της επιστήμης. Πρέπει να ανησυχούμε για τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στην ιδία την φύση με ασέβεια στον Θεό. Μας διαφωτίζει για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Για τις γνωστές και άγνωστες Προφητείες του, που έχουν επαληθευθή και για αυτές, που πρόκειται να επαληθευθούν. Μας γνωστοποιεί τα ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ιστορικές αναφορές ανθρώπων, που κράτησαν στην ψυχή των όλα όσα έκανε ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ στα μέρη, που πέρασε και ευλόγησε με την παρουσία του όλους τους ανθρώπους, που πίστευαν στον ΧΡΙΣΤΟ και την ΕΛΛΑΔΑ. Μας υπενθυμίζει τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για τα ΑΘΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Για όσους τότε όπως και επί των ημερών μας εκήρυττον το ΑΘΕΪΣΤΙΚΟ ΨΕΥΔΟΣ του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΨΕΥΔΟΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ μάς προτρέπει, δια των προφητειών του και των ΘΑΥΜΑΤΩΝ του, να επανέλθωμεν εις την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΑΝΟΘΕΥΤΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ μας.
Ενδιαφέρον τεράστιο παρουσιάζει και το κεφάλαιο για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ. Το ΙΕΡΟΝ ΠΑΘΟΣ των Ελληνίδων γυναικών της Πελοποννήσου, που επίστευον ΑΠΟΛΥΤΩΣ εις τα λόγια του ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ και προέτασσον τα στήθη των δια να αντιμετωπίσουν πάσαν κυβερνητικήν επιχείρησιν εξοντώσεως του ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, μη διστάζοντας να κάνουν, εάν χρειασθεί, νέο Ζάλογγο για να υπερασπισθούν την ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΝ ΠΙΣΤΙΝ μας.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ μας παρουσιάζει τις συγκλονιστικές ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ για τα ΗΘΗ της εποχής μας. Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ προφήτευε ότι «ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ Η ΠΟΥΡΝΕΙΑ ΚΑΤΑΚΟΡΦΑ», δηλαδή η ΠΟΡΝΕΙΑ θα υπερισχύει. Η εποχή μας επαληθεύει στο ακέραιο τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. Οι ιστορικές αναφορές τού Θεοδώρου Ρηγοπούλου, γραμματέως των Κολοκοτρωναίων και του Νικηταρά, για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ. Για το ποιος υπήρξε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ, τι έλεγε στον ίδιο και πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ χόρευε τον ταμπουρά ΘΕΛΟΝΤΑ ΜΗ ΘΕΛΟΝΤΑ.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΟ κεφάλαιο είναι το αναφερόμενο στον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ. Πώς αντιμετώπιζε τους ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ, συμφώνως με όσα καταμαρτυρεί η ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ, αλλά και οι ιστορικοί, που ασχολήθηκαν με τον ΠΡΟΦΗΤΗ του Μοριά. ΄
Σπουδαιότητα τεραστία έχει και το κεφάλαιο, που διεξέρχεται την ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΑΣΚΑΝΙΩΝ. Πώς ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ συνέτριβε τις βασκανίες.
Πληροφορούμεθα επίσης για τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. Τι έλεγε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για πράγματα, που συνήντησαν μπροστά των οι επόμενες γενεές των Ελλήνων, που παρακολουθούν άναυδοι τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ να επαληθεύονται η μία μετά την άλλη. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ». Τι απεκάλυψε γνωστός καλλιτέχνης χιουμοριστικών εκπομπών, ερμηνεύοντας, ίσως χωρίς να το θέλει, ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ του Βορρά, που έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ και επαναλάμβανε ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ για το ΧΑΡΤΙΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ και τους ΧΑΡΤΙΝΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ και το ΖΕΠΕΛΙΝ. Πώς ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος διακωμωδεί και στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, ενώ συγχρόνως επαληθεύει στις σατιρικές τηλεοπτικές εκπομπές του όσα κατά καιρούς έλεγε ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ του ΜΟΡΙΑ ακόμη και για «τον ΔΙΑΒΟΛΟ, που θα φέρνει γύρες με το κολοκύθι του», όπως το ΖΕΠΕΛΙΝ. Οι ιστορικές αναφορές για τον ρόλο του ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ και τα επιχειρήματα εκείνων, που υποστηρίζουν ότι ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ήτο πραγματικός σπορεύς του πνεύματος. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Οι δώξεις, που έγιναν από την εκκλησιαστική και πολιτική ηγεσία εναντίον του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, του οποίου η μορφή αγιοποιήθηκε πρώτα από τον λαό της Πελοποννήσου. Για την ΣΚΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Πώς ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ δεινοπάθησε για να φτιάξει την ΤΙΜΙΑ ΣΚΗΤΗ του. Για τον ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Δύο ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ του ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ και του ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ, που δίδουν εν ΧΡΙΣΤΩ αισιοδοξία στις Ελληνίδες και στους Έλληνες για το μέλλον της ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΔΟΣ μας. Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ θα αποτελεί ΚΟΙΤΙΔΑ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΕΛΛΗΝΟΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ, μέσα σε κόσμο, που διαρκώς βυθίζεται στον βούρκο της αμαρτίας και των αντιχρίστων. Για το ΑΓΝΩΣΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ. Ποιες λέξεις χρησιμοποιούσε ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, που στην σύγχρονη γενεά φαίνονται άγνωστες, ενώ εκείνο τον καιρό ήσαν στην καθημερινή χρήση από ανθρώπους θυμόσοφους και βαθειά θρησκευομένους, όπως οι Πελοποννήσιοι, που είχαν τον δικό τους επικοινωνιακό δίαυλο με τον ΠΡΟΦΗΤΗ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ.
Ο κ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ ενεργοποιεί μέσα μας την ΦΩΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΔΙΟΠΡΟΣΩΠΟΥ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ μας.

Δρ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ Χ. ΧΑΡΑΚΑΚΟΣ
Καθηγητής Θεολογίας – Διδάκτωρ Θεολογίας και Φιλοσοφίας
Αντιπρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ (Π.Ε.Λ

 

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΘΕΙΣΤΙΚΟΥ '' ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ'' ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

 ΣΤΟΧΟΣ  Ιανουαρίου 28, 2017

·                                  Facebook

 

·                                  Twitter

 

·                                  Linkedin

 

·                                  Pinterest

 

·                                  Email

Το κύριο όπλο της μαρξιστικής προπαγάνδας, που διαιρεί την ενότητα του Έθνους και διχάζει τη συνοχή της κοινωνίας, είναι ο μύθος για...

Επιτέλους ξύπνησαν! Δυτικά Μέσα: «Ο Ερντογάν γέρνει τώρα προς τον Πούτιν διαολίζοντας την Δύση»... Μόνο που δεν γέρνει «τώρα» αγουροξυπνημένοι...

Ζάκυνθος: 40χρονος βρέθηκε νεκρός με κουζινομάχαιρο καρφωμένο στην καρδιά... Είχε απειλήσει με αυτοκτονία!

Το κύριο όπλο της μαρξιστικής προπαγάνδας, που διαιρεί την ενότητα του Έθνους και διχάζει τη συνοχή της κοινωνίας, είναι ο μύθος για την ισότητα φυλών και ανθρώπων. Ότι, με άλλα λόγια, όλες οι φυλες και όλοι οι άνθρωποι έχουν προικιστεί με τις ίδιες ιδιότητες. Έτσι ο μαρξισμός, είτε υπό τη σοσιαλιστική είτε υπό την αυστηρά κομμουνιστική εξισωτική διατύπωσή του, επαναφέρει τον κτηνώδη πρωτογονισμό στη φυλετική και κοινωνική αξιολόγηση, πιστεύοντας ότι ο Πολιτισμός ευθύνεται για της μεταξύ των φυλών και των ανθρώπων ισότητας.

Η φυλετική και κοινωνική ισότητα αποτελεί το μεγάλο ψεύδος του σοσιαλισμού, προϊόντος της γαλλικής επανάστασης του αθεϊστικού '' διαφωτισμού'' και του αθεϊστικού κομμουνισμού. Η Ορθόδοξη Χριστιανική Ανθρωπολογία διαψεύδει τη φυλετική και κοινωνική ισότητα, διότι αντιβαίνει στον Θείο Νόμο, που σε κάθε φυλή και κάθε άνθρωπο έχει χαρίσει συγκεκριμένα φυλετικά και προσωπικά χαρακτηριστικά. Στην Ελληνική Φυλή, ζυμωμένη με τα Νάματα της Ορθοδοξίας, έχει δώσει το θαυμαστό προνόμιο να εκπολιτίσει τον κόσμο με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία και την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία. Στηριζόμενη, δηλαδή, στον Ελληνορθόδοξο Υπερανεπτυγμένο Εθνοπολιτισμό.

Όμως δεν φανερώνει το μαρξιστικό ψεύδος της φυλετικής και κοινωνικής ισότητας μόνον ο Θείος Νόμος. Το διατρανώνει και η επιστημονική πραγματικότητα. Συγκεκριμένα η Επιστημονική Ανθρωπολογία της Βιολογίας και της Ψυχολογίας.

Η έννοια της κληρονομικότητας είναι εκείνη, που, επιστημονικά ανθρωπολογικά, βιολογικοψυχολογικά, αποδεικνύει πόσο ασύστατες είναι οι ισοπεδωτικές σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές δοξασίες του φυλετικού, διεθνιστικού, κοινωνικού εξισωτισμού.

Επιστημονικές πειραματικές έρευνες, που γίνονταν και γίνονται, μαρτυρούν ότι τίποτα δεν παράγεται με την καλλιέργεια και, ειδικά στον άνθρωπο, με την κομμουνιστική κολλεκτιβιστική αγωγή. Το περιβάλλον και η αγωγή ευνοούν μόνον την ανάπτυξη συγκεκριμένων καταβολών, ενώ άλλες καταβολές αφήνει ανανάπτυκτες.

Δίχως προϋπάρχουσα καταβολή είναι αδύνατο να παραχθεί ο.τιδήποτε. Οι '' επίκτητες'' ιδιότητες ποτέ δεν αποδείχτηκε ότι είναι όντως επίκτητες. Ο Bawink, διακεκριμένος βιολόγος, συντρίβει τον υλισμό, επισημαίνοντας: '' Στις πολυάριθμες πειραματικές έρευνες, των οποίων πρώτος εισηγητής υπήρξε ο Δανός βιολόγος Johansen περίπου το 1900, απόλυτα βέβαιο είναι το παρακάτω πόρισμα για το ζήτημα της κληροδότησης επίκτητων ιδιοτήτων. Οι παραλλαγές ( κυμαινόμενες παραλλαγές, ή παραπαραλλαγές), που, υπό τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, προέρχονται από την κληρονομική εικόνα ( γονότυπο) δεν κληροδοτούνται. Και η μακρότατη δε διαρκής επιλογή δεν μπορεί να μεταβάλει κάτι από τη γενική κληρονομική εικόνα ( γονότυπο) μιας καθαρής γραμμής. Η διδασκαλία του Λαμάρκ για την κληρονομικότητα ιδιοτήτων, που αποκτήθηκαν από άτομο λόγω των επιδράσεων του περιβάλλοντος, φανερώνεται με τα πειράματα του Johansen και των οπαδών του άκυρη. Μια κληρονομική μονάδα έχει την ικανότητα να εμφανίζει διαφορετική μορφή σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Ο Bawink διατυπώνει και το κατ΄ εξοχήν αποστομωτικό για τον κομμουνιστικό υλιστικό εξισωτισμό επιχείρημα: '' η νοημοσύνη και στον βαθμό της και στα χαρακτηριστικά γνωρίσματά της είναι ιδιότητα του ανθρώπου, που έχει σχεδόν αποκλειστική αφετηρία την κληρονομική καταβολή.

Κάθε ιδιότητα είναι το αποτέλεσμα κληρονομικής μονάδας γόνου και της επίδρασης του περιβάλλοντος επί της μονάδας. Ιδιότητες, που φαίνονται εκ πρώτης όψεως επίκτητες, προέρχονται οπωσδήποτε από καταβολές. Το πλήθος των κληρονομικά μεταδιδόμενων καταβολών είναι υπό κανονικούς υγιεινούς όρους τόσο μεγάλο, .ώστε να είναι δυνατό να αναπτύσσονται από αυτές οι εντελώς διαφορετικές ιδιότητες. Η μορφη, την οποίαν λαμβάνουν οι καταβολές, οφείλεται στο περιβάλλον. Πολλες φορές είναι δυνατό κληρονομικές καταβολές, που, σε ορισμένο περιβάλλον, έφεραν στο φως ορισμένες ιδιότητες και αν το περιβάλλον μεταβληθεί, να διατηρούν στο εξής μόνον την ικανότητα σε αυτές τις ιδιότητες. Διότι υποβάλλουν από αυτές το μέρος, από το οποίον προερχόταν η ικανότητα προς άλλες ιδιότητες.

Οι κληρονομικες μονάδες διασώζονται, όσο χρόνο και να καταπιεστεί η ελεύθερη ανάπτυξή τους. Φερ' ειπείν επί πολλές γενιές, σε πειράματα, κόβονται οι ουρές ποντικών. Ποτέ δεν παρατηρήθηκε γέννηση νεογνών χωρίς ουρά. Επίσης από την ίδια κληρονομική καταβολή είναι δυνατό, από την επίδραση διαφορετικού, κάθε φορά, περιβάλλοντος, ο άνθρωπος να γίνει φιλάργυρος ή απλώς φειδωλός, θρασύς ή θαρραλέος κ. α. Γενικά στον άνθρωπο οι κληρονομικά μεταδιδόμενες καταβολές είναι πολύ ευρύτερες. Έχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες σε ανάπτυξη συγγενών ιδιοτήτων από ό,τι τα ζώα. Π. χ. η γνωστική δύναμη ενός ανθρώπου υπάρχει εξ αρχής. Το είδος, όμως, των γνώσεων συγκεκριμένα, που αυτός αποκτάει, με την πάροδο του χρόνου, είναι επίκτητο. Η γνωστική δύναμη μεταδίδεται κληρονομικά. Οι γνώσεις όχι. Τις γνώσεις οι απόγονοι οφείλουν να τις αποκτήσουν διδασκόμενοι.

Ό,τι μαθαίνεται δεν κληροδοτείται. Είναι γεγονός ότι από το ποσόν των αποκτημένων γνώσεων ενός ανθρώπου τίποτα δεν μεταδίδεται μέσω των γόνων από τη μια γενιά στην επόμενη. Κάθε άνθρωπος αρχίζει τη συνειδητή ζωή του ως νήπιο, αλλά τίποτα δεν μαθαίνει αμέσως από τα εμπειρικά αποτελέσματα των γονέων.
Κληροδοτείται ορισμένη ειδολογική γνώση, δηλαδή εκείνη, που ονομάζεται από τη Λογική και τη Γενική Επιστημολογία εκ των προτέρων.

Έμφυτες είναι μόνον οι γενικότατες μορφές της λογικής τάξεως των φαινομένων, της πραγματικότητας, σύμφωνα με την ορολογία της Βιολογίας οι γενικές γνωστικές καταβολές. Μόνον αυτές μεταδίδονται κληρονομικά. Οι επίκτητες ιδιότητες δεν κληρονομούνται. Άκυρη είναι η θεωρία για την κληρονομική μετάδοση των επίκτητων ιδιοτήτων, που υποστήριξε κυρίως ο Γάλλος φυσιοδίφης Λαμάρκ.

Στην παραπάνω άκυρη και επιστημονικά αβάσιμη θεωρία βασίζεται ο κομμουνιστικός υλισμός.

Ο μαρξισμός πιστεύει στη βιολογικά εσφαλμένη θεωρία ότι οι επίκτητες ιδιότητες κληρονομούνται. Υπεύθυνος για την υιοθέτηση αυτής της εντελώς επιστημονικά αβάσιμης θεωρίας είναι, αρχικά,ο αθεϊστικός ''διαφωτισμός''. Τον 18ο μ. Χ. αιώνα στη Γαλλία εκπρόσωποι του ''διαφωτισμού'', που προπαρασκεύασαν ιδεολογικά την σκοτεινών επιδιώξεων επανάσταση του 1789, από την οποίαν απέρρευσε και απορρέει ο '' ευρωπαϊσμός'' και η εθνοδιαλυτική Ευρωπαϊκή Ένωση, άρχισαν να προπαγανδίζουν ότι έπρεπε να εξαφανιστούν όλες οι κοινωνικές διακρίσεις επειδή, δήθεν, υπάρχουν παρά φύση. Είναι οι '' διαφωτιστές'' οι σπορείς των ιδεών της κοινωνικής ισοπέδωσης. Ακραίος '' διαφωτιστής'' ήταν ο Ζαν Ζακ Ρουσσό, που υποστήριζε ότι η αιτία για την ανθρώπινη ανισότητα και ανομοιότητα είναι ο... Πολιτισμός! Βέβαια τους άθεους '' διαφωτιστές'' ενοχλούσε κυρίως ο Χριστιανικός Πολιτισμός λόγω των σκοτεινών κινήτρων του. Κατά τον Ρουσσό από τον Πολιτισμό προέρχεται κάθε κακό, που δημιουργεί η ανισότητα. Έτσι ο Ρουσσό επαναφέρει τον άνθρωπο και την κοινωνία στην πρωτόγονη κατάσταση, υποκρινόμενος ότι '' λατρεύει'' τη φύση, ενώ, στην πραγματικότητα, η επιδίωξη του αθεϊστικού '' διαφωτισμού'' είναι να διαλύσει τα Χριστιανικά Έθνη- Κράτη. Ευτυχώς με την άνοδο στην Προεδρία των Η. Π. Α. του Ντόναλντ Τράμπ τσακίζεται αμετάκλητα ο '' ευρωπαϊσμός, διαλύεται η Ε. Ε., αποδυναμώνεται ο κινεζοβορειοκορεατικός κομμουνισμός και, προπάντων, τα Χριστιανικά Έθνη- Κράτη εγκαθιδρύονται πανηγυρικά. Έτσι το Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό Εθνος- Κράτος μας σταθεροποιείται, βέβαια με άλλο, Εθνοστρατιωτικό Καθεστώς.

Δρ. Νίκος Χ. Χαρακάκος - Εφημερίδα "Στόχος"